مدیریت و بهره برداری پایدار از تنوع زیستی ذخایر ژنتیکی ماهیان گرمابی و بومی آب شیرین

بهره برداری از ذخایر آبزیان می بایست بر اساس یافته های مبتنی بر بیولوژی گونه و رعایت شاخصه های اکولوژیک انجام پذیرد، که در این رابطه شناخت پراکنش و ترکیب جمعیتی مختلف از هر گونه آبزی کلید راهبردی بهره برداری اصولی و صیانت از ذخائر ژنتیکی محسوب می شود. بررسی صفات زیستی، پراکنش جغرافیائی، تنوع گونه ای، جایگاه اکولوژیک و فراوانی گروه های گونه ای در اکوسیستم های دریائی، منابع آبهای داخلی و سامانه های پرورشی کشور میتواند زمینه برنامه ریزی برای حفاظت و بهره برداری پایدار از ذخائر ژنتیک آبزیان را فراهم سازد. شناسایی، انتخاب و معرفی گونه های ماهیان گرمابی سازگار با عملکرد کمی و کیفی بیشتر، به منظور جایگزینی با گونه های نامناسب از اهداف توسعه در بخش اصلاح گونه های ماهیان گرمابی می باشد. البته دسترسی به بیوتکنیک تکثیر و پرورش چند گونه بومی گرمابی آب شیرین فرام شده است که شامل بنی، شیربت و گطان می باشند. مطالعات انجام شده در زمینه اصلاح نژاد آبزیان، در مقیاس اقتصادی مورد بهره برداری قرار نگرفته است . لهذا طرح جامع اصلاح نژاد ماهیان کپور به عنوان مطالعات هدفمند به منظور تنوع بخشی به گونه های موجود کپور افزایش تولید ماهیان گرمابی در برنامه چهارم توسعه تکثیر و پرورش ماهیان گرمابی پیشنهاد می گردد