مطالعه تابع پاسخ و بازده ذاتی آشکارساز متقارن NaI(Tl) با روشهای تحلیلی و مونت کارلو

از مزیتهای آشکارساز NaI(Tl)، داشتن بازده ذاتی نسبتا بالابه علت چگالی زیاد، عدد اتمی بالا و حجم نسبتا بزرگ است؛ به همین دلیل برای آشکارسازی پرتوهای گاما با انرژی بالا مفید میباشد. در این تحقیق تغییرات بازده ذاتی آشکارساز NaI(Tl) بر حسب پارامترهای مختلفی که به پدیده آشکارسازی مربوط اند، بررسی می شود. برای محاسبه این تغییرات از دو روش تحلیلی و مونت کارلو استفاده گردید. نتایج نشان میدهند که بازده ذاتی برای آشکارسازهای استوانه ای با قطر و ارتفاع یکسان، در تمامی انرژیهای گاما یک کمینه در d/R≈0.8 دارد d) فاصله چشمه تا آشکارساز و R شعاع آشکارساز میباشد). برای توجیه این کمینه از تئوری وتر میانگین دیراک استفاده شد. طیف ثبت شده در آشکارساز مربوط به هر انرژی گامای گسیل شده توسط چشمه، با استفاده از کد MCNP و در نظرگرفتن توزیع گوسی انرژی شبیه سازی شد. پارامترهای گوسیسازی طیف نیز از برازش نتایج تجربی بدست آمدند.