نانوانکپسولاسیون ترکیبات زیست فعال غذایی

علم و فناوری نانو، مرزهای جدید این قرن هستند و به دلیل استفاده گسترده از آنها در زمینه های مختلف از اهمیتبه سزایی برخوردارند. فناوری نانو در مواد غذایی یک فناوری در حال ظهور است که پتاسیل تولید محصولات وفرآیندهای نوآورانه را در صنایع غذایی میتواند داشته باشد. بررسیها و مقالات پژوهشی بسیاری در مورد کاربردفناوری نانو در مواد غذایی منتشر شدهاست. با این حال، تنها چند گزارش روی نانوانکپسولاسیون مواد غذایی متمرکزشده است. نانوانکپسولاسیون به عنوان یک تکنولوژی برای کپسول کردن مواد در اندازه کوچک تعریف شده و به بسته-بندی زیست فعال در مقیاس نانو اشاره دارد. کپسول کردن یک تکنولوژی به سرعت در حال گسترش با بسیاری ازبرنامه های کاربردی بالقوه در زمینه هایی مانند صنایع دارویی و مواد غذایی است. از کپسول کردن برای محافظت ازترکیبات زیست فعال (پلی فنل ها، مواد غذادارو، آنزیم ها، آنتی اکسیدان ها و مواد غذادارو مورد استفاده) و در نهایتبرای حفاظت از آنها از عوامل محیطی نامطلوب و نیز برای رهایش کنترل شده هدفمند استفاده شده است. یکرهایش کنترل شده و هدفمند، اثربخشی مواد غذادارو را بهبود می بخشد، محدوده کاربرد مواد غذایی را گسترشمیدهد و دوز مطلوب را تضمین میکند، در نتیجه موجب مقرون به صرفه شدن محصول میشود. میکروکپسول هاذرات دارای قطر بین یک تا 5000 میکرومتر هستند. نانوذرات، ذرات کلوئیدی با قطرهای 10 تا 1000 نانومتر هستندو به صورت نانوکپسول یا نانوکره بیان می شوند. نانوکپسول ها سیستم هایی منفذدار هستند که در آن ترکیبات زیستفعال محدود به یک حفره احاطه شده توسط یک غشاء پلیمری منحصر به فرد هستند، درحالیکه نانوکره ها سیستم هایماتریسی هستند که در آن ترکیب زیست فعال به طور یکنواخت پراکنده میشود. نانوانکپسولاسیون شامل ترکیب،جذب و یا پراکندگی ترکیبات زیست فعال در فرم وزیکول های کوچک در قطر نانومتر (یا زیر میکرون) است. به طورمستقیم اندازه ذرات در رساندن هرگونه ترکیب زیست فعال به مکان های مختلف درون بدن تاثیر می گذارد. کاهشاندازه کپسول به مقیاس نانو، به دلیل افزایش خاصیت زیست چسبندگی در مخاط بافت پوششی روده فرصت هایمربوط به زمان ماندگاری در دستگاه گوارش را افزایش میدهد.

کلیدواژه ها:

فناوری نانو ، علم نانو ، مواد غذادارو