حذف آلاینده تانیک اسید از محیط آبی با استفاده از نانوکامپوزیت جاذب پلی آنیلین/کلینوپتیلولیت

تانیک اسید جزء مواد آلی محلول در آب است و از دسته ترکیبات پلی فنولی است و معمولا در آبهای سطحی به واسطه تجزیه گیاهان و به میزان بسیار کم توسط حیوانات یافت می شود. همچنین این ماده در پساب کارخانه های تولید فرآورده های نساجی، داروسازی، کاغذ و صنایع چرم قابل مشاهده است. هدف از این تحقیق تهیه نانوکامپوزیت پلیمری جاذب بر پایه پلی آنیلین با استفاده از نانوذره کلینوپتیلولیت به روش پلیمریزاسیون درجا و جداسازی تانیکاسید از محیط آبی با استفاده از این جاذب میباشد. جاذب مذکور با درصدهای1، 3، 5 از نانوذره تهیه شد. به منظور بررسی رفتار و خواص این نمونه از آزمونهای مختلفی ازجمله SEM، FTIR، XRD، EDX و BET استفاده گردید. برای تعیین فاکتورهای موثر در جذب از سیستم راکتور ناپیوسته استفاده شد. اثر پارامترهای مختلف مانند زمان، مقدار جاذب، مقدار جذب شونده و pH در جذب مورد بررسی قرار گرفت. بالاترین کارایی در جذب تانیک اسید در pH برابر با 6.7، مدت زمان 100 دقیقه، جرم جاذب 0.1 گرم، مقدار جذب شونده (غلظت تانیک اسید) ppm 100 ، نسبت وزنی نانو ذره به پلیمر برابر با 3 درصد و ظرفیت جذب 87 درصد محاسبه شد.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، پلی آنیلین ، تانیک اسید ، جذب ، کبینوپتیلولیت