نگاهی به موارد سکته مغزی و توزیع اجتماعی و جمعیتی آن در بخش داخلی اعصاب بیمارستان علامه بهلول گناباد

سابقه و هدف: به استثنای ناتوانی طولانی مدت که در اثر انقباض سکته مغزی ایجاد می شود، سکته مغزی همچنین بار عاطفی و مالی زیادی را بر خانواده ها، مراقبین و جامعه تحمیل می کند. شناخت الگوی ارائه، ویژگی های بالینی و توزیع اجتماعی و جمعیت شناختی بیماران مبتلا به سکته مغزی می تواند به عنوان یک راهنمای پزشک و پرستار در تصمیم گیری بالینی مفید باشد. این مطالعه، بررسی وضعیت بالینی، انواع و توزیع اجتماعی و جمعیت شناختی بازماندگان سکته مغزی را که در چند بخش داخلی اعصاب حضور داشتند را بررسی می کند . روش ها: نمونه گیری هدفمند برای بازیابی و بازبینی پوشه های بازمانده سکته مغزی که در بیمارستان علامه بهلول گناباد از سال 93 تا 96 موجود بودند، مورد بازبینی قرار گرفتند. مشخصات بیماران سکته مغزی، ویژگی های بالینی و عوامل خطر سکته مغزی از پوشه های بازیابی شده استخراج شد. داده های استخراج شده با استفاده از آمار توصیفی از درصد، نوع آسیب و مقدار آسیب خلاصه شده است. یافته ها: در مجموع 126 پرونده از بازماندگان سکته مغزی از سال 93 تا 96 مورد بررسی قرار گرفت. میانگین سنی و محدوده سنی بازماندگان سکته مغزی به ترتیب 37 / 1 ± 6 / 49 % و 87 - 26 سال بود. بازماندگان سکته مغزی بین 58 تا 74 سال در اکثریت ( 8 / 42 ٪) بودند. بازماندگان سکته مرد به میزان 58 درصد و کسانی که سکته ایسکمیک رنج می برند، 9 / 84 % درصد از بازماندگان سکته مغزی را تشکیل می دهند. فشار خون بالا ( 7 / 62 ٪ )عوامل خطر در میان بازماندگان سکته مغزی بود. نتیجه گیری: کمپین آگاهی رسانی برای روشن ساختن مردم در مورد شیوه زندگی سالم و جلوگیری از فشار خون بالا و سایر عوامل خطر سکته مغزی ضروری است. همچنین ارائه اولیه برای مدیریت فیزیوتراپی باید تشویق شود.

کلیدواژه ها:

سکته مغزی ، بازماندگان سکته مغزی ، بیمارستان علامه بهلول گناباد ، توزیع اجتماعی و جمعیتی ، بخش داخلی اعصاب