تاثیر سیگار بر روی تحلیل عمودی استخوان آلوئولار در بیماران پریودنتیت مزمن

سابقه و هدف: از جمله فاکتورهای موثر بر پریودنتیت مزمن کشیدن سیگار است که خود از دست رفتن دندان را در پی دارد. نیکوتین موجود در سیگار موجب تنگی عروق خونی لثه و در پی آن کاهش مایع شیار لثه ای می شود. همچنین وضعیت هیپوکسیک می تواند موجب سرکوب ایمنی و در نهایت تحلیل استخوان آلوئول می شود. گرمای ناشی از سیگار موجب دگرگونی پروتئین ها و تخریب سلولی می شود. هدف از این مطالعه ثبت تاثیر مصرف سیگار بر ضایعات استخوانی عمودی بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی بندرعباس بود. مواد و روش ها: این مطالعه ی مورد-شاهدی بر روی 90 بیمار ( 45 سیگاری و 45 نفر غیرسیگاری) با علائم بالینی رادیوگرافی پانورامیک انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و دفعات مسواک زدن ضبط شد. گروه سیگاری ها بر اساس میزان مصرف به 3 گروه کم مصرف (کمتر از 4.5 بسته در سال)، متوسط (بین 4.5 تا 15 بسته در سال) و پرمصرف (بیش از 15 بسته در سال) تقسیم شدند. تحلیل عمودی استخوان در رادیوگرافی پانورامیک با اندازه گیری فاصله بین سطح استخوان و محل CEJ و همچنین زاویه استخوان در تمام دندان ها بررسی شد. فاصله بیش از 2 میلیمتر با زاویه واضح به سطح مزیال یا دیستال ریشه، به عنوان تحلیل عمودی استخوان در نظر گرفته شد. یافته ها: شیوع تحلیل عمودی استخوان در افراد غیر سیگاری 60 ٪ و در افراد سیگاری 93.3 ٪ بود. تفاوت بین شیوع تحلیل عمودی استخوان در افراد سیگاری و غیر سیگاری از لحاظ آماری معنیدار بود و رابطه قوی بین میزان سیگار کشیدن و شدت تحلیل استخوان است. با توجه به آزمون Mann Whitney ، میزان از دست دادن استخوان در افراد سیگاری با میزان سن ارتباط نداشت، گرچه در افراد غیر سیگاری شدت از دست رفتن استخوان به طور معنی داری با سن ارتباط داشت. همچنینتحلیل عمودی استخوانی چه در افراد سیگاری و غیرسیگاری با جنسیت ارتباطی نداشت. نتیجه گیری: تحلیل عمودی استخوان در افراد سیگاری نسبت به افراد غیر سیگاری بیشتر دیده شده است. همچنین رابطه یمستقیمی بین شدت سیگار کشیدن و میزان تحلیل استخوان وجود داشت.

کلیدواژه ها:

سیگار کشیدن ، رادیوگرافی پانورامیک ، سمنتوانامل جانکشن ( CEJ )