بررسی اختلال روانی بدشکلی جسمی ( Body Dysmorphic Disorder) در بیماران مراجعه کننده به مطب های زیبایی شهر مراغه، سال 1396

مقدمه و هدف: ( BDD ( Body Dysmorphic Disorder با اشتغال ذهنی درباره یک نقص جسمی اغراق شده مشخص می شود. در این بیماری هر جنبه ای از ظاهر می تواند سبب نگرانی باشد. در نتیجه اشتغال ذهنی با ظاهر به تخریب عملکرد اجتماعی و شغلی منجر می شود. هدف این پژوهش، تعیین شیوع و شدت BDD در بیماران مراجعه کننده به کلینیک زیبایی و پوست بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی) بیماران مراجعه کننده به مطب های زیبایی شهر مراغه سال 1396 که خواستار انجام اعمال زیبایی روی خود بودند در صورت رضایت به روش نمونه گیری آسان و در دسترس با حجم نمونه 226 نفر وارد مطالعه شدند پرسشنامه دموگرافیک ویژگی های بیماران شامل جنسیت، تاهل، تحصیلات، سابقه مصرف داروهای روانپزشکی و پرسشنامه BICI برای سنجش اختلال BDD تکمیل گردید. برای بخش توصیفی داده های کلی از میانگین ±انحراف معیار و برای توصیف خصوصیات کیفی از نمره و درصد استفاده شد. و برای بخش تحلیلی نتایج از آزمون 2X و t مستقل و ... استفاده شد. یافته ها: 226 نفر ( 24 مرد، 202 زن) از افراد مراجعه کننده به مطب های زیبایی مورد مطالعه شدند، شیوع B در افراد 3 / 26 درصد بود شایع ترین گروه سنی بین 18 تا 35 سال قرار داشت. میانگین نمره BDD در مردان که خواستار انجام پروسیجر زیبایی بودند از شدت نمره بیشتری نسبت به زنان برخوردار بود. یافته ی مهم مطالعه این بود که شدت نمره BDD در افراد مراجعه کننده به مطب های زیبایی با سن ( 126 / 0 = p ) علت مراجعه (بوتاکس، ریتوپلا ستی و ...) ( 06 / 0 = p )، سطح تحصیلات ( 32 / 0 = p )، محل ضایعه ( 5 / 0 = p ) و مادرزادی یا اکتسابی بودن ضایعه ( 7 / 0 = p ) ارتباطی ندارد. در واقع بیماری BDD با اینکه افراد در چه سطحی از تحصیلات هستند و یا با چه مشکلی در ظاهر خود مواجهند ارتباط ندارد. نتیجه گیری: اختلال بد شکلی بدنی در بین مراجعه کنندگان به مطب های زیبایی نشان می دهد. تشخیص به موقع این بیماران، افتادن درمان گر در دام اقدام درمانی برای این بیماران و بروز مسایل بعدی را به حداقل می رساند.

کلیدواژه ها:

شیوع ، اختلال بد شکلی بدنی ، اختلال زیبایی ، مطب زیبایی و پوست