تعیین عوامل مرتبط با سقط خودبه خودی در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد ( 97 - 1395 )

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 533

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_187

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: سقط خود به خودی یکی از انواع سقط است که در 80 % موارد در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد و چالشی برای ارتقاء سلامت مادران در سراسر جهان محسوب می شود. با توجه به نقش و اهمیت آن در به مخاطره انداختن سلامت عمومی مادر این مطالعه جهت بررسی عوامل مرتبط با آن در بین زنان باردار شهر مشهد انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی اطلاعات کلیه زنان باردار ( 90418 ) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی سال 97 - 1395 استخراج شد. متغیرهای مورد بررسی شامل سابقه سقط مکرر، سابقه سقط دیررس، سابقه سقط درمانی، مرده زایی، تحصیلات، سن، مصرف سیگار، مصرف مسکن های اپیوئیدی، مصرف داروهای آرام بخش، شغل سخت، فشارخون و دیابت بود. در تحلیل داده ها برای بررسی رابطه بین سقط خود به خودی و عوامل مرتبط با آن از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: بازه سنی زنان مورد مطالعه بین 13 تا 54 سال بود که اطلاعات ایشان از پرونده الکترونیک سلامت ایشان در سامانه سینا (سامانه یکپارچه نظام اطلاعات) اخذ شد. میانگین سنی زنانی که سقط خودبه خودی داشتند ( 0.09 ± 29.68 ) و زنانی که سقط نکرده اند ( 0.21 ± 28.67 ) سال بود. نتایج نشان دادند که شانس سقط خود به خودی در زنان با سابقه سقط مکرر ( OR=2.711 , p<0.05 )، سابقه سقط دیررس ( OR=4.126 , p<0.05 )، سابقه سقط درمانی ( OR=1.676 , p<0.05 ) و مرده زایی ( OR=2.01 , p<0.05 ) به طور معنی داری بیشتر از زنانی است که سابقه نداشته اند. همچنین در زنان مبتلا به دیابت شانس این نوع سقط به طور معنی داری بیشتر است. ( OR=1.691 , p<0.05 ) سختی کار ( OR=1.134 , p<0.05 ) و سن ( OR=1.02 , p<0.05 ) نیز از دیگر عوامل مرتبط با سقط خود به خودی شناخته شد که در مقایسه با سایر عوامل نقشکمتری داشته اند. سقط در زنان با تحصیلات کم بیشتر مشاهده شد. در این مطالعه مصرف داروهای آرامش بخش و مسکن های اپیوئیدی رابطه معنی داری با سقط خودبه خودی نداشتند. نتیجه گیری: احتمال بروز سقط خود به خودی در حاملگی بعدی زنانی که دارای سابقه سقط می باشند، بیشتر می باشد. همچنین زنانی که دارای بیماری های فشارخون و دیابت هستند، ریسک بیشتری برای سقط خواهند داشت. لذا بایستی مراقبت های دوران بارداری را با دقت بیشتری پیگیری نمایند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سید مهدی صالحی

گروه ریاضی و آمار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه نیشابور

ریحانه عرفه

گروه ریاضی و آمار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه نیشابور

نگار سنگ سفیدی

دانشجوی کارشناسی ارشد آمار زیستی، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

احسان موسی فرخانی

دانشجوی دکتری اپیدمیولوژی، معاونت بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران