بررسی فقهی سقط جنین از دیدگاه مذاهب شیعه و اهل سنت

سابقه و هدف: سقط جنین به ختم حاملگی قبل از هفته بیستم اطلاق می شود. طبق آمارهای رسمی پزشکی قانونی میزان رشد سقط جنین مثبت و افزایش یافته است. علل های سقط جنین شامل فرزندان زیاد، عدم تقارن در جنسیت، بارداری ناخواسته یا نامشروع و عوامل اقتصادی می باشد. در این مطالعه سقط جنین از دیدگاه مذاهب اسلام مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه با مرور منابع در دسترس داخلی با محدودیت زمانی بین سال های 2010 - 2017 در پایگاه های Irandoc ، Iranmedex ، Google scholar ، Civilic ، Magiran ، SiD.ir انجام شد.از بین مقالات بدست آمده، 11 مقاله انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: طبق مطالعات بررسی شده و با توجه به نص صریح قرآن (مائده 23 ) سقط جنین، نابودی انسانیت به شمار می آید و در شرایط عادی حرام و قتل نفس بشمار می آید. محققان شیعه سقط را بعد از جایگذاری تخمک بارور شده و محققان اهل سنت بعد از ماه چهارم ممنوع دانسته اند. البته در دین اسلام براساس قاعده ی نفی عسر و حرج و قاعده تقدم اهم بر مهم و قاعده ی منتهی تزاحم اگر جنین برای سلامت مادر ضرر داشته باشد سقط بلامانع است. در مورد سقط جنین اعلاج از نظر فقهای اهل سنت و امامیه بعد از نفح روح جایز نیست. نتیجه گیری: طبق یافته ها، قران برای حفظ کرامت انسانی سقط جنین را در شرایط عادی حرام دانسته است و به مسئله حرام بودن سقط جنین بعد از نفح روح به صراحت بیان داشته است. البته دین اسلام استثناهایی را قائل شده که خود دالی بر جامع بودن اسلام است.

کلیدواژه ها:

فقه ، سقط جنین ، مذاهب ، شیعه ، اهل سنت