اثر مکمل یاری همزمان کلسیم و ویتامین D بر کنترل گلایسمی، التهاب و استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به دیابت بارداری: یک مداخله موازی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 461

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_028

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیرات مکمل یاری کلسیم و ویتامین D بر وضعیت متابولیک زنان باردار مبتلا به دیابت بارداری ( GDM ) طراحی شده است. مواد و روش ها: این مداخله به صورت تصادفی سازی شده و کنترل شده در کلینیک های بارداری وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. شرکت کنندگان شامل 56 خانم مبتلا به GDM در هفته 28 - 24 بارداری (محدوده سنی 18 تا 4 سال) بودند. افراد به طور تصادفی به دو گروه مکمل کلسیم بعلاوه ویتامین D یا دارونما تخصیص داده شدند. شرکت کنندگان نسبت به تخصیص در گروه ها کورسازی شدند. به افراد گروه کلسیم بعلاوه ویتامین D ( 28 نفر) 1000 میلیگرم کلسیم در روز و یک قرص ویتامین D IU 50000 دوبار در طول مطالعه (یک بار در ابتدای مطالعه و یک بار در روز 21 مداخله) داده شد و افراد در گروه دارونما ( 28 نفر) دو عدد دارونما در زمان های ذکر شده دریافت کردند. نمونه های خون به صورت ناشتا و در ابتدا و هفته 6 مداخله گرفته شد. یافته ها: 51 نفر (گروه دارونما 26 نفر، گروه کلسیم بعلاوه ویتامین D 25 نفر) در مطالعه شرکت نمودند. کاهش معنی داری در گلوکز ناشتای پلاسما در مقایسه با گروه دارونما (mmol/L؛89/69±0/0- در مقابل mmol/L؛ 26/92±0/0+؛ P<0/001)، سطح انسولین سرمی (pmol/L؛ 55/25±13/32- در مقابل pmol/L ؛ 17/5±9/380+؛ P=0/02) و HOMA-IR (0/1-±91/18 در مقابل 2/01±0/63؛ P=0/001) و افزایش معنی داری در QUICKI ؛ (02/03±0/0+ در مقابل 002/02±0/0-؛ P=0/003) بعد از تجویز مکمg های کلسیم بعلاوه ویتامین D مشاهده شد. بعلاوه، بعد از مداخله کاهش معنی داری در گروه مکمل کلسیم بعلاوه ویتامین D در سطح سرمی LDL کلسترول (mmol/L؛ 23/79±0/0- در مقابل mmol/L؛ 26/74±0/0+؛ P=0/02) و نسبت کلسترول تام به HDL کلسترول (1/09±0/49- در مقابل 02/24±0/0-؛ P=0/01) در مقایسه با گروه دارونما مشاهده شد. همچنین مکمل یاری با کلسیم بعلاوه ویتامین D منجر به افزایش معنی دار در GSH شد (μmol/L؛ 14/64±51/131+ در مقابل μmol/L؛ 27/63±47/203-؛ P=0/03) و از افزایش سطوح MDA در مقایسه با گروه دارونما جلوگیری کرد (μmol/L ؛ 06/66±0/0+ در مقابل μmol/L؛ 93±0/2+؛ P=0/02). نتیجه گیری: مکمل یاری با کلسیم بعلاوه ویتامین D در زنان مبتلا به GDM اثرات مفیدی بر پروفایل متابولیکی آنها داشت.

نویسندگان

مهدی صادقیان

دانشجوی دکترای تخصصی تغذیه، دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ، اهواز ، ایران

ذات اله عاصمی

استادیار، مرکز تحقیقات بیوشیمی و تغذیه در بیماری های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران

مریم کرم علی

استادیار، بخش بیماری های زنان و زایمان ، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک ، اراک ، ایران

پروانه صانعی

دکترای تغذیه، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران