مقایسه اثر ضد قارچی نانوذره اکسیدروی (ZnO) با مالاشیت گرین بر قارچ ساپرولگنیا(Saprolegnia. Sp)

از مهم ترین مشکلات زمان تکثیر تخم تاس ماهی ایرانی، بروز قارچ زدگی به ساپرولگنیا می باشد که با استفاده از مالاشیت گرین به عنوان یک ترکیب موثر در کنترل آلودگی های قارچی قابل کنترل می باشد. به دلیل روشن شدن اثرات و عوارض سوء مالاشیت گرین بر روی انسان و انواع آبزیان، حدود بیش از دو دهه استفاده از آن در اغلب دنیا منع شده است. هدف از این تحقیق مقایسه اثر ضد قارچی نانو ذره اکسیدروی با مالاشیت گرین روی ساپرولگنیا بوده است. برای این منظور پس از سنتز نانوذره اکسیدروی و تائید آن با استفاده از XRD و SEM، اثر ضد قارچی آن با تعیین MIC به روش ماکرودایلوشن با مالاشیت گرین مقایسه شد. محدوده MIC نانو ذره اکسید روی با میانگین 28/0±81/0 میکروگرم بر میلی لیتر در مقایسه با مالاشیت گرین با میانگین MIC برابر با 15/1±98/8 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید و نانوذره اکسیدروی حساسیت پذیری معنی داری داشت (05/0> P) . این مطالعه نشان داد که نانوذره اکسیدروی اثر ضد قارچی داشته و می تواند به عنوان گزینه مناسب برای حذف ساپرولگنیا در حیطه شیلات استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

نانوذره اکسید روی ، مالاشیت گرین ، ساپروگنیا