ارزیابی آسیب پذیری گونه های ماهی عمده صید در آبهای استان سیستان و بلوچستان

آز آنجا که اکوسیستم های دریایی درحال تغییر اقلیم بوده و نیز شواهد مشخصی مبنی بر اینکه گونه های ماهی در مقیاس منطقه ای و جهانی بوسیله صیادی تهدید میشوند، وجود دارد.، به همین دلیل بررسی آسیب پذیری ذاتی گونه های عمده صید اهمیت زیادی می یابد. شاخص های متعددی جهت طبقه بندی آسیب پذیری گونه های ماهی وجود داشته و یکی از مهمترین آنها شاخص های بیولوژیک و اکولوژیک ماهیان می باشد. این تحقیق تلاش دارد که با بررسی پارامترهای جمعیتی گونه های ماهی عمده صید درآبهای استان سیستان و بلوچستان، طبقه بندی آسیب پذیری آنها را انجام دهد. گونه های عمده صید در استان در چهار بخش آسیب پذیری ذاتی کم، بخش آسیب پذیری ذاتی متوسط، بخش آسیب پذیری ذاتی زیاد و بخش آسیب پذیری ذاتی خیلی زیاد، طبقه بندی شدند. در واقع در این رویکرد شتاخت و درک بهتری نسبت به تغییرات گونه ها و تغییرات اقلیمی خواهیم داشت و ریسک خطر مواجه شدن گونه های ماهی و قابلیت سازگاری آنها را مورد بررسی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ذاتی ، پارامترهای جمعیتی ، ویژگی های بوم شناسی و زیستی