ارزیابی سبک مدیریت نظامی در دانشگاه افسری امام علی علیه السلام با تاکید بر سیره علوی در نهج البلاغه

در منابع دینی بهویژه کتاب شریف نهج البلاغه، موضوع مدیریت با هندسهای دقیق برای اداره و پیشبرد اهداف جوامع و سازمانهای مردم نهاد ترسیم شده که تبیین و تئوریزه کردن سبک و سیاق آن از جهات گوناگون، از اهمیت بالایی برخوردار است. ماموریت دانشگاه افسری امام علیعلیه السلام به عنوان یک مرکز فرهنگی-نظامی جوانپرور، تربیت فرماندهان و مدیران آینده ارتش جمهوری اسلامی ایران با رویکرد اسلامی میباشد و از این رو ارزیابی عملکرد و سبک تربیتی آن بر پایه مولفه های دینی، امری ضروری است. هدف این مقاله ارزیابی سبک مدیریت نظامی دانشگاه افسری امام علیعلیه السلام با تاکید بر سیره نظامی آن حضرت مبتنی بر کتاب شریف نهج البلاغه میباشد. نوع تحقیق؛ نظری، کاربردی-توسعه ای و روش تحقیق آن، توصیفی-پیمایشی است که به شیوه کتابخانه ای و میدانی، با استفاده از ابزار فیش برداری و پرسشنامه، داده های آن گردآوری و تجزیهوتحلیل شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل متن نهج البلاغه، کتب سیره امام علیعلیه السلام و نیز تعداد 55 نفر از فرماندهان دانشگاه افسری امام علیعلیه السلام میباشد که بهصورت تصادفی انتخاب شدهاند. در این پژوهش، برای ارزیابی سبک مدیریت نظامی، مولفه های روشی ومنشی مدیریت و فرماندهی نظامی از منظر نهج البلاغه با ابتناء بر محیط دانشگاه افسری بررسی و داده ها آن بر پایه آزمون تی تکنمونهای تجزیه و تحلیل گردید. یافته های تحقیق نشان میدهد که در آزمون تی تکنمونهای و در سطح اطمینان %95، فرضیه اصلی مربوط به مولفه های منشی تایید شده لکن دو مولفه سخاوت و گشادهدستی با میانگین 2/16 و سادهزیستی با میانگین 1/58 در میان مولفه های منشی نمره غیر قابل قبولی را کسب کردند و فرضیه مربوط به مولفه روشی، رد شده است اما دو مولفه ارزیابی و ارزشیابی با میانگین3/83 و. مولفه رفتار نیک با پیروان با میانگین3/80 در میان مولفه های روشی نمره قابل قبولی را کسب کردند.

کلیدواژه ها:

مولفه های روشی ، مولفه های منشی ، سبک مدیریت نظامی ، فرماندهی ، نهج البلاغه