واکاوی ساختار نحوی جملات اسمیه و فعلیه سوره ی مریم با تاکید بر ترجمه ی الهی قمشه ای

قرآن کریم از زمان نزول تاثیر فراوانی بر زندگی انسانها و به ویژه مسلمانان داشته است و مسلمانان سعی کرده اند فهم و درک درستی از آیات قرآن داشته باشند که این امر؛ ضرورت ترجمه ی قرآن را می طلبد. در کشور ما نیز مترجمانی بوده اند که آیات قرآن را به فارسی ترجمه کردهاند و مرحوم الهی قمشه ای یکی از کسانی است که به این امر پرداخته است. یکی از نکات مهمی که مترجم باید در ترجمه ی اثری به آن دقت کند، وفاداری به متن مبدا است از طرفی دیگر؛ مترجم موظف است متن را طوری به زبان مقصد برگرداند که وقتی مخاطب با آن اثر مواجه میشود دچار ابهام و سردرگمی نشود که مترجم در اینجا میتواند از اختیارات ترجمه استفاده کند. بر اساس این اصل؛ با آیاتی از قرآن مواجه میشویم که مترجم جملات اسمیه را فعلیه و جملات فعلیه را اسمیه ترجمه کرده است و ما در این جستار با روش توصیفی - تحلیلی سعی کرده ایم آیات سوره ی مریم را مورد واکاوی قرار دهیم و شیوه ی صحیح ترجمه آیات را مورد بررسی قرار دهیم. لذا اختلاف در ترجمه آیات، مقایسه و ارزیابی آنها، از موضوعات اصلی این پژوهش میباشد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که قمشه ای با ترجمه ی نابه جای جملات اسمیه به جای فعلیه و بالعکس به متن مبدا وفادار نبوده و مخاطب را دچار ابهام و سرگردانی کرده است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، ساختار نحوی ، جملات اسمیه و فعلیه ، الهی قمشه ای ، سوره مریم.