تبیین عوامل موثر بر مشارکت داوطلبانه- خیرخواهانه زنان

در ایران و جوامع اسلامی انجام کارهای خیر نه تنها در زمان فعلی بلکه در زمانهای گذشته نیز زمینه ی مناسبی برای مشارکت زنان در اجتماع بوده و به آن اهتمام ویژه شده است. زنان متمول جامعه عصر صفوی نقش مهمی در سوق دادن امالک و دارایی های خود به سوی فعالیتهایخیریه شهری از طریق اوقاف به عهده داشتند. توجه این زنان به امور خیریه و آبادانی اکثرا0 برای ساختن ابنیه عمومی و عام المنفعه و برخی در جهت تداوم آموزش و فرهنگ و کمک به تقویت علم و دانش بوده است . بهطوریکه تعداد بسیاری از نهاد های آموزشی عصر صفوی به همت زنان مرفه این عصر دایر شده بود. در عصر حاضر تشویق زنان و فراهم آوردن امکان حضور آنان در سازمانهای غیردولتی آنان را به نیرویی سازنده تبدیل کرده و مشارکت اجتماعی آنان در جهت توسعه را بهبود میبخشد . با توجه به اینکه فعالیت در چنین سازمانهایی ، داوطلبانه وغالبا0 بدون نفع اقتصادی است بررسی و تبیین عواملی که سبب مشارکت زنان به عنوان قشر عظیمی از جامعه، در این نمادها و امور خیر میگردد ضروری به نظر میرسد . این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و ابزار کتابخانه ای به بررسی و تبیین این عوامل متناسب با پتانسیلهای زنان در پنج حوزه فردی ، خانوادگی ، اقتصادی ، اجتماعی و مذهبی پرداخته است .