تحلیل و واکاوی وضعیت موجود امر خیر در ایران

فرهنگ ایرانی، به دلیل گستردگی آموزه های دینی و اخلاقی، زمینه بسیار مساعدی برای تاسیس موسسه های خیریه است تا با بازتولید سرمایه اجتماعی ، صور متفاوت و متنوعی از خدمات عام المنفعه را به جامعه ارائه دهند.در سالهای اخیر این اقدامات در کشورمان شکل مدرنتری به خود گرفته است و بسیاری از این فعالیتها از طریق موسسات و بنیادهای خیریه صورت میگیرد. لیکن بهرغم فعالیت در این حوزه ، کشور ما در انجام فعالیتهای خیرخواهانه داوطلبانه در سطح جهان از موقعیت بالایی برخوردار نبوده و تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیاد و نیاز به برنامه ریزی صحیح و اصولی در این حوزه دارد. لیکن ازآنجایی که هرگونه برنامه ریزی بایستی بر اطلاعات و شناخت جامعه مبتنی باشد و به دلیل آنکه فقر اطلاعات یا حداقل نقصان اطلاعات دقیق و قابلاعتماد در زمینه های مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی از ویژگیها و مشکلات جوامع درحال توسعه و از جمله جامعه ماست ، لذا شناخت آسیبها و خلاهای موجود در خیریه های کشور و ارائه راهکار در جهت رفع این مشکلات میتواند در آگاهی مردم، خاصه قشر نیکوکار و خیرخواه و قشر مستضعف و بی سرپرست از یک طرف و مناسبات حاکمیتی از سوی دیگر موثر باشد. در این مقاله سعی بر آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی خلاها و آسیبهای موجود در این حوزه پرداخته گردد.