مطالعه سهم فوت ناشی از سوانح و حوادث در جمهوری اسلامی ایران در بازه ی زمانی 1390 تا 1395 به تفکیک سن و جنس

زمینه:مطالعات مختلف نشان از کاهش سهم فوت ناشی از سوانح و حوادث در کشور ایران است. با وجود این به نظر میرسد بازگشایی ابعاد دقیق تر فوت میتواند درک بهتری از این موضوع بدست بدهد . هدف مقاله حاضر ارزیابی سهم فوت ناشی از سوانح و حوادث در جمهوری اسلامی ایران در بازه زمانی سال های 1390 تا 1395 به تفکیک سن و جنس می باشد.روش: مطالعه حاضر یک تحلیل ثانویه است که در آن از داده های فوت ثبت شده در سازمان ثبت احوال ایران به تفکیک علت فوت و گروه های سنی و جنس، در فاصله زمانی سالهای 1390 تا 1395 استفاده شده است.نتایج: یه طور کلی یافته ها نشاندهنده کاهش فوت ناشی از سوانح و حوادث در کشور است. تعداد کل فوت ثبت شده از حدود 330 هزار در سال 1390 به حدود 348 هزار در سال 1395 افزایش یافته است، که در این میان، فوت ناشی از سوانح به ترتیب در این سالها از حدود 26500 به 24500 کاهش یافته است. در نتیجه به لحاظ درصدی، سهم فوت ناشی از سوانح و حوادث در این دوره شش ساله 12,3 درصد کاهش داشته است. با وجود این، بررسی ترکیب سنی و جنسی فوتها نشان می دهد که فوت ناشی از سوانح و حوادث بیشتر در بین مردان و به طور عمده در گروه های سنی 15 تا 45 سالگی رخ داده است، و در این گروه های سنی کاهشی در سهم فوت ناشی از سوانح و حوادث مشاهده نمیشود. در واقع کاهش فوت ناشی از سوانح به طور عمده در سنین سالخوردگی (بالای 65 سال) و به ویژه در بین زنان رخ داده است.نتیجه گیری: افزایش سهم مرگ و میر سوانح و حوادث که بخش اعظم آن مربوط به تصادفات است نشاندهنده تاثیرات اجتماعی وسیع این موضوع در عمر از دست رفته ایرانیان جوان بخصوص مردان است. آموزش خودمراقبتی با تاکید بر تصادفات در جوانان به خصوص مردان جوان در سطح ملی توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

مرگ و میر ایرانیان ، جوانان ، حوادث و سوانح