تاثیر مالچ پلاستیکی قرمز بر ویژگی های کیفی و فعالیت آنتی اکسیدانی ارقام مختلف توت فرنگی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 386

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOPP-25-3_002

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1398

چکیده مقاله:

چکیده سابقه و هدف: استفاده از مالچ ها، به ویژه مالچ های پلاستیکی نه تنها سبب زودرسی میوه، بلکه در افزایش مقدار محصول، کیفیت میوه، عطر و طعم آن موثر است. مالچ پلاستیکی افزون بر افزایش باردهی و کیفیت میوه سبب کاهش تلفات آب از راه تبخیر، جلوگیری از رشد علف های هرز و در نهایت کاهش مصرف شیمیایی می شود. هدف از این پژوهش،بررسی تاثیر مالچ پلاستیکی قرمز بر ویژگی های کیفی و فعالیت آنتی اکسیدانی سه رقم مختلف توت فرنگی است. مواد و روش ها: در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر مالچ پلاستیکی قرمز بر خصوصیات کیفی ارقام مختلف میوه توت فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار آزمایشی شامل (سه رقم کاماروسا، سیلوا و گاویتا) در سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال زراعی 94-1393 انجام شد. میوه ها، بسته به سرعت رسیدگی در یک دوره زمانی 4 روزه برداشت شدند و پس از هر برداشت، میوه های هر بوته به دقت توزین شد فعالیت آنتی اکسیدانی، ترکیبات فنلی و فلاونوئید میوه اندازه گیری شد. داده های به دست آمده در پایان آزمایش، با بهره گیری از نرم افزار SAS تجزیه و از آزمون SNK برای مقایسه میانگین ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، مالچ پلاستیکی قرمز اثر معنی داری بر عملکرد وزن میوه و خصوصیات کیفی میوه در سه رقم توت فرنگی داشت. به طوریکه عملکرد وزن میوه توت فرنگی رقم سیلوا (35/17859 گرم در بوته) بیش از دو رقم دیگر بود. بیشترین عملکرد کل تعداد میوه در رقم سیلوا (1767) و کمترین آن مربوط به رقم گاویتا (798) بود. میزان آنتوسیانین میوه در رقم های کاماروسا و گاویتا به ترتیب با ( mg/100g56/80) و (mg/100g 2/77) بالاتر از رقم سیلوا (mg/100g 26/69) بود، اما تفاوت معنی داری میان این دو رقم دیده نشد. محتوای فنل کل و فلاونوئید میوه رقم کاماروسا به ترتیب با مقادیر ( mg/g53/55) و (mg/g16/60) نسبت به دو رقم دیگر بالاتر بود. همچنین نتایج نشان داد که، مالچ پلاستیکی قرمز اثر معنی داری بر فعالیت آنتی-اکسیدانی(IC50)سه رقم مختلف، نداشت. نتیجه گیری: بر پایه یافته های این پژوهش، عملکرد کل میوه توت فرنگی در رقم سیلوا در مقایسه با ارقام کاماروسا و گاویتا، بالاتر بود. همچنین بالاتر بودن محتوای آنتوسیانین کل، محتوای فنل و فلاونوئید میوه توت فرنگی رقم کاماروسا در مقایسه با دیگرارقام را می توان به پتانسیل ژنتیکی رقم کاماروسا و کیفیت نور بازتابی از مالچ قرمز نسبت داد. در این پژوهش گمان براین است که، پتانسیل ژنتیکی مطلوب ارقام و کیفیت محیط نوری پیرامونی گیاه، نقش بسزایی را در افزایش کیفیت میوه توت فرنگی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سعید شیوخی سوغانلو

عضو هیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

محمود رائینی

عضو عیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری