تاثیر واکنش قلیایی - سیلیسی بر مشخصه های مکانیکی بتن

واکنش قلیایی - سیلیسی یک واکنش داخلی مضر است که در بتن رخ می دهد. این واکنش، نتیجه ی واکنش بین سیلیس فعال و واکنش پذیر در برخی سنگدانه ها و قلیایی های موجود در خمیر سیمان است که منجر به تولید یک ژل آب دوست می شود. ژل در فضاهای خالی حرکت و آن ها را پر می کند. به دلیل داشتن گروه های آب دوست در ساختار خود، آب های موجود اطراف را جذب کرده که موجب انبساط و افزایش حجم آن می شود. این افزایش حجم تا زمانی که حفرات خالی بتن را به صورت کامل اشغال نکرده باشد و به دیواره های اطرافش فشار وارد نکند مضر نیست. در صورتی که شرایط فراهم و ژل انبساط تخریب کننده داشته باشد ترک های جدیدی تولید و گسترش می یابد که می توانند تاثیرات مخربی داشته باشند. وجود این ترک ها سبب تضعیف داخلی بتن می گردد که نهایتا می تواند بر خواص مکانیکی بتن تاثیر بگذارد. تحقیقات متعددی در مورد تاثیر واکنش قلیایی - سیلیسی بر روی خواص مکانیکی بتن (مقاومت کششی، مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و....) انجام شده است. در این مقاله سعی شده است که خلاصه ای از تحقیقات صورت گرفته شده در مورد رابطه ی واکنش قلیایی - سیلیسی و مشخصه های مکانیکی ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

واکنش قلیایی - سیلیسی ، مشخصه های مکانیکی ، مقاومت فشاری ، مدول الاستیسیته ، مقاومت خمشی