بررسی ارتباط دگرسانی دولومیتی شدن و رخداد کانه زایی در کانسار اپی ژنتیک آهنگران (جنوب خاور ملایر): شواهد کانی شناسی، ژئوشیمی و شیمی کانی ها
محل انتشار: دوفصلنامه رسوب شناسی کاربردی، دوره: 4، شماره: 7
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 742
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSJBA-4-7_001
تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1398
چکیده مقاله:
ایالت فلززایی ملایر- اصفهان در پهنه سنندج-سیرجان، میزبان ذخایر و نشانه های معدنی مختلفی است که از دیدگاه فلززایی اغلب آنها در سنگ میزبان کربناته کرتاسه زیرین رخداده اند. کانسار سرب-آهن±نقره آهنگران (جنوب خاور ملایر) به عنوان یکی از مهمترین ذخایر این ایالت در سنگ میزبان های سنگآهک، سنگآهک دولومیتی، دولومیت و ماسه سنگ واحد کرتاسه زیرین تشکیل شده است. قدیمی ترین واحدهای سنگی در منطقه شامل شیست، اسلیت، کوارتزیت و شیل های منتسب به ژوراسیک است که به صورت دگرشیب بر روی سنگ های تریاس قرار گرفته اند. کانی سازی همراه با دگرسانی دولومیتی در قالب دو کانسنگ سولفیدی (حاوی رگه های سرب±نقره) و اکسیدی (کلسنگ آهک آهنی فروشسته)، رخداده است. بر اساس مطالعات پتروگرافی و شیمی کانی ها، حداقل سه نوع دولومیت شامل دولومیت های ریزبلور (RD1)، متوسط بلور (RD2) و درشت بلور دارای منطقه بندی (RD3)، در سنگ میزبان کانسنگ های سولفیدی و اکسیدی تشخیص داده شد. در این میان، دولومیت های RD1 و RD2 اغلب در سنگ میزبان کانسنگ سولفیدی و دولومیت های RD3 اغلب در زمینه کلسیت های ریزبلور میزبان کانسنگ اکسیدی تشکیل شده اند. ترکیب شیمیایی دولومیت های RD2 حاکی از وجود مقادیر بالای عناصر آهن (متوسط%wt 5/13)، سرب (متوسط ppm 80) و منگنز (متوسط ppm 1600) در مقایسه با دولومیت های RD1 است. بالا بودن محتوای عنصری سرب ( ppm100) در دولومیت های RD2، وجود همبستگی بالا میان سرب و عناصر کلسیم (57/0R=)، آهن (60/0R=) و استرانسیوم (78/0R=) و مجاورت این دولومیت ها به رگه های کانه دار سرب، احتمال تشکیل دولومیت های RD2 را از طریق سیال کانه ساز تقویت می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سبحان حیاتی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
محمد معانی جو
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
ابراهیم طالع فاضل
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
حسن محسنی
گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :