بررسی توزیع واحدهای جریانی سازند سروک در چارچوب چینه نگاری سکانسی، مطالعه موردی در یکی از میادین نفتی ناحیه دشت آبادان، جنوب غرب ایران

سازند سروک با سن آلبین پسین-تورونین پیشین، مهم­ترین سنگ مخزن کربناته ناحیه دشت آبادان در جنوب­غرب ایران می­باشد. تلفیق نتایج توصیف مغزه­ها، مطالعات پتروگرافی و داده­های تخلخل-تراوایی مغزه در یکی از میادین بزرگ دشت آبادان، امکان شناسایی واحدهای جریانی را چارچوب چینه­شناسی سکانسی فرآهم نمود. داده­های این پژوهش شامل 388 متر مغزه، 420 مقطع نازک میکروسکوپی و 800 پلاگ تخلخل-تراوایی از دو چاه کلیدی هستند. به این منظور، از روش لورنز اصلاح شده بر مبنای چینه­شناسی برای تقسیم­بندی مخزن به واحدهای جریانی استفاده شده است. تفسیر توزیع واحدهای جریانی با در نظر گرفتن ارتباط بین ویژ­گی­های رخساره­ای و دیاژنزی، سبب می­شود که انطباق مشخص بین زون­های مخزنی و چارچوب چینه­شناسی سکانسی فرآهم شود. بخش بالایی سازند سروک قابل تقسیم به دو سکانس رده سوم می­باشد و بهترین واحدهای جریانی در سیستم تراکت تراز بالای سکانس 1 با گسترش عمده تخلخل­های حفره­ای در ارتباط با تاثیر سطح ناپیوستگی مرز سنومانین-تورونین در رخساره­های رودیست­دار مشاهده می­شود. فرآیندهای سیمانی شدن و تراکم در واحدهای جریانی با کیفیت مخزنی پایین و انحلال در واحدهای جریانی با کیفیت مخزنی بالا گسترش دارند. نتایج این مطالعه نشان داد که تفسیر واحدهای جریانی در چارچوب چینه­شناسی سکانسی، می­تواند در ارزیابی بهتر مخازن کربناته ناهمگن از قبیل سازند سروک استفاده شود.

کلیدواژه ها:

سازند سروک ، چینه نگاری سکانسی ، کیفیت مخزنی ، واحدهای جریانی