نقش گسل های تراستی بینالود و نیشابور بر ژئومورفولوژی تکتونیک حوضه های دامنه جنوبی رشته کوه بینالود

مورفوتکتونیک اشکال و فرم های سطح زمین را که تحت تاثیر عوامل تکتونیکی شکل گرفته و تحول یافته اند را مورد مطالعه قرار می دهد. گسل تراستی بینالود با امتداد غربی شرقی به موازات گسل شمال نیشابور در دامنه جنوبی رشته کوه بینالود با فعالیت خود در منطقه باعث تغییرات اساسی در نیمرخ طولی رودخانه­های منطقه شده است. در این تحقیق از شاخص های ژئوموفومتری حوضه آبخیز و شبکه زهکشی، از جمله شاخص، تضاریس جبهه کوهستان Smf، گرادیان طولی رودخانهSl ، شاخص تقارن توپوگرافی عرضی T شاخص عدم تقارن آبراهه­ها در حوضه آبریز AF، شاخص شکل حوضه BS، و شواهد ژئومورفولوژیکی در پنج حوضه مطالعاتی باغرود، بوژان، خرو، درود و گرین استفاده شد. بدین منظور از نقشه­های توپوگرافی، زمین­شناسی، عکس­های هوایی و مدل رقومی ارتفاعی منطقه و نرم­افزارArcGIS 10.1   به عنوان ابزار تحقیق برای تجزیه و تحلیل ژئومورفولوژی تکتونیک منطقه استفاده شده است. نتایج این تحقیق، بالا­آمدگی دامنه جنوبی بینالود در اثر پدیده فرورانش و عملکرد گسل تراستی بینالود را تایید می­کند. هم­چنین هر چه در جهت دامنه جنوبی بینالود به سمت غرب حرکت می­کنیم تکتونیک شدیدتر می­باشد. طبق بررسی­های انجام شده از 5 حوضه منتخب، حوضه­های باغرود و بوژان دارای فعالیت تکتونیکی بیش­تری نسبت به حوضه­های گرین، خرو و درود می­باشند.

کلیدواژه ها:

شاخص های مورفومتری ، گسل تراستی بینالود ، مورفوتکتونیک ، نیشابور