تغییر رنگ و میزان کلسترول LDL میگوی پرورشی با استفاده از غذای حاوی جلبک دریایی
محل انتشار: چهارمین همایش ملی میگوی ایران
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 525
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SHRIMP04_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398
چکیده مقاله:
در این مطالعه اثر غذایی جلبک دریایی Sargassum illicifolium خلیج چابهار - دریای عمان بر میزان کلسترول و تغییر رنگ بدن میگوی پاسفید غربی مورد بررسی قرار گرفت. جلبک جمع آوری شده منطقه ساحل تیس با توجه به آنالیز ترکیبات تقریبی، با نسبت صفر(گروه کنترل(A، (B ) % 5، (C) %10 و (D)% 15 ، هر یک با سه تکرار به جای منابع پروتئین ( آرد ماهی، سویا و گندم ) جیره غذایی میگوی وانامی بطوری جایگزین گردیدند که سطح پروتئین 33 درصد (ایزونیتروژن)، چربی %13 و کربوهیدرات %15 (ایزوکالرویک) بدست آمد . میگوها با متوسط وزن 3 گرم از جاسک به چابهار منتقل و بعد از یک هفته سازش با شرایط جدید، در ابتدا روزانه بر اساس %3-5 وزن بدن تغذیه و از این طریق میزان مورد نیاز بعد از هر بیومتری محاسبه گردید. اندازه گیری برخی فاکتورهای غیر زیستی به صورت دو روز یکبار و بیومتری به منظور تعیین میزان غذای مورد نیاز، هر 10 روز یکبار انجام شد. در پایان دوره آزمایش 45 روزه به بررسی های آنالیز لاشه از حیث کلسترول و رنگ گوشت با استفاده از HPLC و طیف رنگ سنجی پرداخته و داده های بدست آمده بصورت میانگین از نظر پارامتریک بودن، آزمون pp Plot شدند که با توجه به نرمال بودن داده ها از آنالیزواریانس یک طرفه جهت بررسی اختلاف آماری و از تست دانکن به منظور بررسی آماری اختلاف بین گروه ها استفاده شد. نتایج نشان داد سارگاسوم جمع آوری شده از ساحل تیس به شکل خشک دارای %9/8 پروتئین، 2 درصد چربی، %23 کربوهیدرات است از نظر بررسی لاشه ای هیچگونه اختلاف معنی دار در چربی بین تیمارها مشاهده نگردید ولی بین همه تیمارها، میزان کلسترول بطور معنی داری اختلاف نشان داد((P<0.05 بطوریکه کمترین آن در تیمار (121/68±12/12) D و بیشترین در گروه A بدست آمد(.(147/92±11/02 از حیث رنگ گوشت میگو نیز نتایج آنالیز HPLC نشان داد که گر چه بین تیمارهای C و D اختلاف معنی داری وجود ندارد ولی این دو با گروه A و گروه B اختلاف معنی دار دارند بطوریکه رنگ گوشت با توجه به آزمون طیف سنجی در میگو های تیمار D و C ، نسبت به تیمار A که رنگ خاصی نداشته و تقریبا سفید دیده می شدند، به رنگ صورتی متمایل به نارنجی تغییر رنگ داشته که بنظر می رسد در بازار پسندی این محصول نقش موثری را ایفا نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود حافظیه
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی