بررسی ترکیب صادراتی کشور و رابطه آن با رشد اقتصادی با نگاهی به سند چشم انداز

در هر سند و افق بالادستی که کنکاش کنیم نام صادرات بویژه صادرات غیرنفتی به چشم می خورد. بنابراین اهمیت و ضرورت توجهبه این مهم بر کسی پوشیده نیست. در این زمینه در پژوهش حاضر سعی شده است با نگاهی متفاوت به این موضوع چه در حوزهادبیات و چه در حوزه روش شناسی نقش ترکیب صادراتی در رشد اقتصادی کشور را به بوته نقد و بررسی قرار دهیم. آنچه درپژوهش حاضر جالب و درعین حال جای تامل دارد عدم ارتباط معنادار کوتاهمدت و بلندمدت ترکیب صادراتی کشور از منظربخش های عمده با رشد اقتصادی کشور است. یعنی تنها صادرات مواد نفتی بوده است که در هر دو بازه زمانی ارتباط داشته است.در واقع رشد اقتصادی کشور به درآمد حاصل از صادرات مواد نفتی گره خورده است و اما این رشد اقتصادی حاصل از این بخشچنانچه صحیح مدیریت شود میتواند موجبات افزایش صادرات صنعتی کشور را فراهم سازد. نتایج ارتباط کوتاه مدت موید اینموضوع می باشد. در واقع در این حالت ترکیب صادراتی کشور میتواند بهبود یابد که تحقق این امر مدیریت صحیح منابع و شایدمهمتر از آن انقلاب در نظام آموزشی کشور را می طلبد. زیرا بایست همانند کشورهای توسعه یافته آموزش از فضای آکادمیک ومحض خود را به محصول با ارزش افزوده بالا تبدیل کند. در بررسی ترکیب صادراتی و مقایسه سالهای 1395 و 1394 مشخصگردید که نسبت ارزش به وزن محصولات صادراتی این نسبت کاهش یافته است. آنچه که در ترکیب صادراتی کشور مهم و ضروریبنظر می رسد بهبود وضعیت صادرات صنعتی کشور است. تمامی این موارد در بخش های مختلف به همراه مستندات به تفصیلمورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

صادرات غیرنفتی ، سند چشم انداز ، رشد اقتصادی ، خودرگرسیون برداری