مدلسازی تصمیم برنامهریزان شهری با رویکرد AHP-PROMETHEE V: کاربردپذیری فناوری IOT در شهرهای پایدار هوشمند

در این پژوهش به دنبال مدلسازی تصمیم مدیران برنامه ریزی شهری و انتخاب کاربردپذیرترین حوزه برای پیاده سازی واجرای فناوریهای مبتنی بر اینترنت اشیاء در شهر پایدار هوشمند بوده ایم. لذا با یک مسئله انتخاب با گزینه های متفاوت ومعیارهای چندگانه مواجه شده ایم. در مطالعه حاضر، برای رتبه بندی از روش تجزیه وتحلیل تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) برای انتخاب بهترین و مناسبترین حوزه، استفاده شد. ازآنجاکه مدل ریاضی پرامتی (promethee) نسبتا برای تصمیم گیرندگانآسان است و همچنین، ارتباط نزدیکی با دیدگاه های انسانی دارد و به راحتی می تواند اولویت های بین تصمیمات متعدد را پیدا کند،این روش تصمیم گیری با تلفیق با روش AHP استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داده اند که در بین شاخص ها، بودجه مهمترین شاخص با وزن 0.230 و حمایت مدیران ارشد کم اهمیت ترین شاخص با وزن 0.27 با نظر متخصصین برنامه ریزی شهریو رویکرد AHP حاصل شدند. همچنین اولویت بندی این حوزه ها با توجه به معیارهای هشتگانه به ترتیب: ساختمان و خانه هوشمند با وزن کلی 0/74، سلامت هوشمند (0.52)، حمل ونقل هوشمند (0.25) و کنترل ترافیک هوشمند با وزن کلی 0.035،اولویت های اول تا چهارم را کسب نمودند. این شرایط در حالی اتفاق افتاده است که سایر حوزه های کاربردی حتی امتیاز مثبتی ازتصمیم گیری برنامه ریزان شهری دریافت نکردند و امتیاز هر چهار حوزه: محیط زیست هوشمند، مدیریت انرژی هوشمند، مدیریتپسماند هوشمند، مدیریت و نظارت هوشمند بر زیر ساختارها، منفی حاصل شده است. لذا می طلبد مسئولین زی ربط، مدیرانبالادستی، شرکتهای توسعه دهنده شهرهای پایدار و هوشمند از نقاط قوت 4 بخش با امتیاز مثبت که در بالا ذکر شد، بهره لازمببرند و نسبت به پیاده سازی و بهره گیری از خدمات مبتنی بر IOT اقدامات لازم را انجام دهند. انتظار می رود با شناسایی نقاط ضعف 4 بخشی که امتیاز منفی از کاربردپذیری فناوری های IOT دریافت نمودند و اتخاذ تدابیر لازم در این زمینه، بستر را آمادهکنند تا با پیشرفت تکنولوژی و خدمات مبتنی بر IOT، این بخش ها نیز سودمندی لازم را ببرند.

کلیدواژه ها:

اینترنت اشیاء ، شهر پایدار هوشمند ، پرامتی ، Promethee ، AHP