جنس حروف قرآن و ارتباط آن با معنا

در بررسی های ادبی زبان ها، پژوهش هایی درباره هماهنگی لفظ و معنا به ویژهدر شعر و نظم صورت گرفته است. پژوهش های مشابهی در زمینه زبان قرآن نیزانجام پذیرفته، اما آنچه کمتر بدان توجه شده است، نقش فیزیک حروف درمعنا دهی عام و بررسی اشتراکات موجود در این زمینه در میان برخی زبان ها و نیزتنبه به نقش فطرت انسانی به عنوان پایه مشترک ادراک در این زمینه است.مقاله حاضر، از قرآن کریم به مثابه کتاب فطرت انسانی سخن می گوید ومعنا دهی آوایی آن را برای مستمعان زبان های مختلف مورد توجه قرار می دهد. درتحقیق حاضر، ارتباط فیزیک صوت و معنای آن مورد بررسی قرار می گیرد و بانمونه هایی از آیات و عبارات قرآن و زبان های دیگر تطبیق داده می شود. مقاله درپایان، انجام تجزیه و تحلیل علمی صوت قرآن و سنجش داده های به دست آمدهدر معنا دهی قرآن را پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

زبان قرآن ، فیزیک صوت ، آهنگ قرآن ، آوامعنایی قرآن