درک زیبایی شناسی خانه سبک معمار پسند و مردم پسند از جنبه سواد بصری و دسته بندی شخصیتی آیزنک

بررسی عوامل موثر بر قضاوت درک زیبایی شناسانه به شکل های گوناگون صورت می پذیرد و موجب بروز اختلاف نظر زیادی در خصوص ترجیحات مردم و معماران در تعریف زیبایی مکان زندگی شده است. در موارد بسیار دیده شده که طراحان در طول زندگی حرفه ایشان علیرغم آموزشی که دیده اند به سبک دیگری طراحی کرده اند. آیا می توان ثابت کرد که منبعی درونی باعث طراحی به سبکی خاص شده است در حال حاضر با تخصصی شدن آموزش طراحی و معماری بخش اعظمی از طراحی و ساخت محیط به دست متخصصان افتاده است و توجه به ترجیحات مردم در مورد مطلوبیت محیط زندگیشان کمرنگ شده است. این تحقیق تلاش دارد به ارایه راه حلی دست یابد. از آنجایی که وظیفه معماری است که آسایش بهره بردار و انسان را تامین نماید لذا شناخت تفاوت های انسانی اهمیت پیدا می کند. باور بسیاری بر این است که فضا سازی خانه انسان ها برگرفته از روحیات و ویژگی های رفتاری هریک است و انسان ها براساس نوع مزاجشان ویژگی های رفتاری و خلقی مختلفی دارند. به همین جهت در این تحقیق به بررسی این ویژگی ها و تاثیرات آن بر معمار و بهره بردار می پردازد. طراح و بهره بردار هرکدام در چهار تیپ شخصیتی آیزنک دسته بندی می شوند و از طرفی آموزش نیز موجب تمایز آنها می شود. این تحقیق در سه بخش اصلی تنظیم شده است و می کوشد ترجیحات مردم و معماران را با توجه به سواد بصری در چهار تیپ شخصیتی از زیبایی مکان زندگیشان شناسایی کند. بر این اساس که تعدادی معمار را مزاج شناسی کرده و سپس با توجه به نوع مزاجی که به سدت آمده بعد روانی آن یعنی خانه ای که طراحی کرده اند بررسی می شود و از مقایسه مزاج داخلی و خارجی خانه ها با هم با مزاج معمار سازنده آن نتیجه گیری می شود که مزاج معمار با مزاج خانه ای که طراحی کرده است یکی است و پروژه ای موفق تر است که مزاج معمار و کارفرما نیز یکی باشد.

کلیدواژه ها:

درک زیبایی شناسی ، خانه ، مزاج ، سواد بصری ، معمار پسند ، مردم پسند