طراحی مدل مکان‌یابی ایستگاههای راه‌آهن بر اساس افزایش ظرفیت خط ( محور بهره برداری )

جهت مکان‌یابی مناسب ایستگاههای راه‌آهن می‌بایست، ابتدا ظرفیت بلاکها به روشی دقیق و با درنظرگرفتن تمامی عوامل تاثیرگذار بر ظرفیت، محاسبه شود. ظرفیت بلاکها به پارامترهائی مانند حداقل فواصل زمانی بین حرکت قطارها، ظرفیت ایستگاهها، میزان توقفات و تاخیرات در ایستگاههای تشکیل‌دهنده بلاک، ترکیب وسایط‌نقلیه استفاده‌کننده از بلاک و زمان مسدودی بلاک وابسته است. یکی از عوامل اصلی محاسبه حداقل فواصل زمانی حرکت قطارها، زمان سیر قطارها می‌باشد. زمان سیر قطارها بر اساس مشخصات خط شامل شیب‌وفراز، قوسها و تونلها، مشخصات لکوموتیو، مشخصات واگنها، نوع و وزن قطارها محاسبه خواهد شد. یکی دیگر از ابزارهای موردنیاز بمنظور لحاظ کردن ظرفیت ایستگاهها، میزان توقفات و تاخیرات و ترکیب قطارها در بلاک، زمانبندی حرکت قطارها می‌باشد که بر اساس زمان سیر حرکت قطارها، تعداد قطارهای استفاده‌کننده از بلاک، اولویت درنظرگرفته شده برای قطارها و عوامل دیگر اعمال‌شده از جانب سیستم ریلی مورد محاسبه قرار خواهد گرفت. در این تحقیق با درنظرگرفتن موارد ذکر شده و کمی کردن آنها ظرفیت بلاکها محاسبه می‌شود و کمترین ظرفیت میان بلاکها نمایانگر ظرفیت خط خواهد بود. محاسبه فاصله بهینه ایستگاهها بر اساس نزدیک کردن ظرفیتهای بلاکها و بعبارتی دیگر به‌حداقل رساندن اختلاف میان ظرفیتها انجام می‌گردد

کلیدواژه ها:

ظرفیت بهره برداری خط ، بلاک ، ایستگاه ، مکان یابی