بررسی تاثیر تزریق آتروپین وریدی بر منحنی فریدمن در خانم های شکم اول در مرحله فعال زایمان

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت کاهش مرحله فعال زایمان و پیشبرد افاسمان سرویکس در این مطالعه تاثیر آتروپین وریدی را در دو نکته ذکر شده در خانم های شکم اول در مرحله فعال زایمان مراجعه کننده به بیمارستان شهید صدوقی یزد در سال 85-1384 مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه Randomized 200Controlled Trial؛ 200 زن حامله شکم اول به صورت تصادفی یک در میان در دو گروه 100 نفری که شامل افراد با دریافت آتروپین (گروه مورد) و افراد با دریافت دارونما (گروه شاهد) قرار گرفتند. در مرحله فعال زایمان به گروه مورد. 1cc آتروپین وریدی و به گروه شاهد دارونما همان حجم تزریق گردید. در نهایت تاثیر آتروپین را بر روی منحنی فریدمن و پیشرفت زایمان و مدت زمان زایمان و وضعیت دیلاتاسیون و افاسمان سرویکس بررسی شد. آنالیز آماری با استفاده از آزمون های آما ری X(2), t-test و Fisher exact test صورت گرفت. نتایج : میانگین مدت زمان مرحله فعال زایمان برحسب ساعت در گروه مورد، 2/05 ساعت و در گروه شاهد، 2/39 ساعت بود. (p<001) همچنین میانگین مدت زمان زایمان بر حسب ساعت در گروه مورد 4/96 ساعت و در گروه شاهد، 6/12 ساعت می باشد. سزارین در گروه مورد 3% و در گروه شاهد 9% بود. عوارض از جمله عبارت بود از خشکی دهان 49% تاکیکاردی 29% و احتباس ادراری 1% افراد و 21% افراد گروه دریافت کننده ی آتروپین عارضه ای نشان نداده اند. نتیجه گیری: استفاده از آتروپین وریدی در مرحله فعال زایمان، این مرحله را کو تاه تر و میزان سزارین را کاهش می دهد. با توجه به عوارض بسیار ناچیز آتروپین وریدی و تاثیر آن در مرحله فعال زایمان در منظم کردن انقباضا ت و پیشرفت بهتر زایمان، تزریق وریدی آن در خانم های حامله در مرحله فعال زایمان توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

آتروپین وریدی ، القای زایمان ، مرحله فعال زایمان ، منحنی فریدمن ، حاملگی اول