بررسی مسایل و مشکلات ناشی از مصرف ظروف یکبار مصرف پلاستیکی و جایگزینی این ظروف با ظروف یکبار مصرف گیاهی در تهران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 685

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESND-3-7_011

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

چکیده مقاله:

صنایع پلاستیک نیز در این سال ها توسعه چشمگیری داشته اند بطوریکه تعداد و ظرفیت واحدهای پلاستیک از 2700 عدد و ظرفیت 1/3 میلیون تن در سال 73 ، به 5527 عدد و ظرفیت 9میلیون تن در سال 87 افزایش داشته که از لحاظ تعداد واحد 105% از لحاظ ظرفیت 592 % رشد داشته است. (وزارت صنایع) طبق بررسی های بعمل آمده روزانه 7000 تن زباله در تهران دفع می شود، که از این مقدار 4/6 درصد مشمع و مواد پلاستیکی بوده است افزایش مصرف ظروف یکبار مصرف باعث وجود بیشتر پلی اتیلن ترفتالات در ضایعات شهری شده است. درحالی که از این ضایعات پلاستیکی تولید شده تنها بخش کوچکی بازیافت می شود و مابقی در زمین دفن می شود. فرآیند بازیافت ضایعات پلاستیکی شامل روش های مکانیکی، شیمیایی و بازیافت انرژی است. امروزه به دلایل اقتصادی و جلوگیری از ایجاد مواد سمی، روش بازیافت مکانیکی ترجیح داده می شود. براساس آمار سال 83 سالیانه 540 هزارتن زباله های پلاستیک یکبار مصرف اعم از ظروف یکبارمصرف، بطری های نوشابه و... وارد طبیعت می شود. روش بازیابی پلاستیک در تهران تجربی بوده و توسط نیروی انسانی صورت می گیرد. فرآورده های بازیابی شده استاندارد نبوده و دارای کیفیت پایینی می باشند. یکی از مشکلات بازیافت پلاستیک در تهران عدم رعایت اصول بهداشتی در بازیافت ضایعات است. برای میزان استفاده از ضایعات بازیابی شده در تولید محصولات جدید هیچ استانداردی وجود ندارد.متاسفانه در کشور ما ضایعات پلاستیک مخلوط با هم، مورد بازیابی قرار می گیرد که این امر موجب افت خواص مکانیکی مواد شده در بین زباله های جمع آوری شده سهم پلاستیک ها و ظروف یکبار مصرف به روزانه 30 تا 45 درصد است. این در حالی است که اگر این میزان استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی با همتای گیاهی جایگزین شود هم از حجم زباله ها کاسته می شود و هم مشکلات زیست محیطی تا حد قابل توجهی رفع می گردد.

نویسندگان

هاله منصوری منصورآباد

کارشناس معاونت توسعه منابع انسانی شهرداری منطقه ۶، کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست-آلودگی هوا، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی