تاثیر اسید سالیسیلیک و متیل جاسمونات در القای مقاومت نسبت به نماتد زخم ریشه (Pratylenchus loosi)

نماتد مولد زخم ریشه چای، (Pratylenchus loosi Loof, 1960)، یکی از عوامل بیماریزای ایجادکننده خسارت روی چای محسوب میشود. این تحقیق باهدف بررسی تاثیر القاءکننده های سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات روی مقاومت چای در برابر نماتد مولد زخم ریشه به مرحله اجرا درآمد. آزمایش در قالب طرحکاملا تصادفی با 9 تیمار در 3 تکرار و 3 نمونه در هر تکرار اجرا شد. محلولپاشی به صورت اسپری روی برگ نهالها با غلظتهای 0، 1، 2، 5 و 10 میلی لیتر انجام گرفت. پس از گذشت 48 ساعت، 5000 نماتد مولد زخم ریشه به ازای هر گلدان مایه زنی گردید. در پایان فصل، صفات رویشی از قبیل؛ ارتفاع نهال، وزن کل نهال، حجم ریشه، وزن تر ریشه، وزن تر اندام هوایی و وزن خشک اندام هوایی و همچنین صفات بیماریزایی نماتد مانند تعداد زخم در 20 سانتیمتر از طول ریشه ها، تعداد نماتد در 100 گرم خاک و تعداد نماتد در یک گرم ریشه اندازه گیری و یادداشت برداری گردید. نتایج نشان داد که به ترتیب در شاخصهای رشدی، تیمار 5 سیسی سالیسیلیک اسید یک میلی مولار، تیمار 10 سیسی سالیسیلیک اسید یک میلی مولار، تیمار 10 سیسی متیل جاسمونات 100 میکرومولار و تیمار 5 سیسی متیل جاسمونات 100 میکرومولار نسبت به شاهد، باعث افزایش در شاخص ها گردید. در شاخصهای بیماری زایی نماتد، تیمار 10 سیسی متیل جاسمونات 100 میکرومولار با %46/39، تیمار 10 سیسی سالیسیلیک اسید یک میلیمولار با %81/95 و تیمار 5 سیسی سالیسیلیک اسید یک میلی مولار با %81/62، بیشترین میزان درصد کاهش جمعیت نماتد را در پی داشت. به طورکلی، سالیسیلیک اسید در مقایسه با متیل جاسمونات، از تاثیر بهتری روی شاخصهای رشدی و اثرات کاهشی بیشتری در شاخصهای بیماریزایی نماتد برخوردار بود و در این میان، غلظت پنج سیسی سالیسیلیک اسید یک میلی مولار بهترین نتایج را نشان داد.