تاثیر تاریخ های کشت بر رشد و درصد زنده مانی موز رقم Dwarf Cavendish

با هدف دستیابی به مناسب­ترین تاریخ کاشت موز رقم دوارف کاوندیش آزمایشی از مردادماه سال 1392 به مدت 2 سال و 6 ماه در مزرعه تحقیقاتی زرآباد واقع در 185 کیلومتری غرب شهرستان چابهار اجرا گردید. کشت در نیمه مرداد و نیمه اسفند ماه سال 1392 باعث شد که بیشترین وزن خوشه به ترتیب با 14 و 29/13 کیلوگرم مربوط به تاریخ های کاشت فوق الذکر باشد در صورتی که کشت در پانزدهم تیرماه 93 کمترین وزن خوشه (33/5 کیلوگرم) را داشت.  نتایج آماری در خصوص درصد زنده­مانی نشان داد که بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی­داری وجود داشت، به طوری که تاریخ کاشت 15 مرداد و 15 اسفند سال 1392 به ترتیب با 1/98، و 98 درصد زنده­مانی به عنوان بهترین تاریخ کاشت مشخص شدند و گیاهان کشت شده در پانزدهم تیرماه سال 1393 کمترین میزان زنده­مانی پاجوش (6/77 درصد) را نشان دادند. تاریخ­های کشت مختلف همچنین اثر معنی­داری بر تعداد پاجوش، تاریخ گلدهی و وزن خوشه داشتند. بیشترین تعداد پاجوش رشد کرده روی بوته مادری مربوط به پانزدهم مهر 1392 و کمترین آن مربوط به 15 فروردین و 15 اردیبهشت 1393 بود. کاشت در 15 آذر 1392 و کاشت در نیمه بهمن 1392 به ترتیب کمترین (318 روز) و بیشترین (421 روز) زمان از کاشت تا شروع گلدهی را داشتند. 

کلیدواژه ها:

پاجوش ، تاریخ گلدهی ، درصد زنده مانی ، دوارف کاوندیش