بررسی وضعیت سازگاری پس از طلاق و مولفه های آن در زنان مطلقه تحت پوشش کمیته امداد شهر بیرجند

زمینه و هدف: متاسفانه نرخ طلاق علی رغم آسیب های زیادی که در خانواده و جامعه ایجاد میکند، در حال افزایش می باشد. بعضی از افراد توانایی برخورد با مشکلات پس از طلاق را دارند و به راحتی با آن سازگار می شوند ولی اکثر افراد بخصوص زنان دچار افسردگی و آسیب های روانی می شوند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت سازگاری با طلاق و مولفه های آن در زنان مطلقه تحت پوشش کمیته امداد شهر بیرجند در سال 1397 می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 160 زن مطلقه تحت پوشش کمیته امداد شهر بیرجند به روش نمونه گیری چند مرحله ای در سال 1397 انجام شد. زنان واجد شرایط ورود به مطالعه در مناطق 1و2 شهر بیرجند به صورت سهمی و در دسترس به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه استاندارد سازگاری با طلاق فیشر که سازگاری را در قالب 100 سوال در 6 حیطه خشم، غم و اندوه، اعتماد اجتماعی، خودباوری، رهایی از رابطه قبلی و خود ارزشمندی اجتماعی می سنجید، استفاده گردید. این پرسشنامه در مطالعات متعدد در ایران، روایی و پایایی آن تایید شده است. پرسشنامه ها به روش خود ایفا تکمیل و داده ها در نرم افزار SPSS ورژن 19 وارد و نتایج با استفاده از شاخص های آمار توصیفی استخراج شد. یافته ها: این مطالعه بر روی 160زن مطلقه با میانگین سنی 2/6 5/37 سال انجام شد. میانگین نمره کل سازگاری در زنان مورد مطالعه 3/56 1/331 تعیین گردید که %7/62 از سازگاری ضعیف و %3/37 از سازگاری متوسط برخوردار بودند. در بین مولفه های سازگاری، بهترین وضعیت به ترتیب مربوط به مولفه رهایی از رابطه قبلی با میانگین 3/96 از 5 نمره، خودباوری با میانگین 3/34، غم و اندوه با میانگین 3/22، خودارزشمندی اجتماعی با میانگین 2/95، اعتماد اجتماعی با میانگین 2/85 و خشم با میانگین 2/83 بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که زنان مطلقه مورد مطالعه از وضعیت سازگاری مطلوبی برخوردار نبودند و در میان مولفه های مورد بررسی میزان خشم در زنان مطلقه بسیار بالا و اعتماد اجتماعی آنها بسیار پایین بود؛ لذا انجام مداخلات مورد نیاز جهت بهبود وضعیت سازگاری به مسئولین و برنامه ریزان پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

طلاق ، سازگاری ، زنان مطلقه