بررسی پاسخ به انتخاب درنسلهای مختلف چغندرقند تحت شرایط تنش شوری و خشکی

تنشهای شوری و خشکی در بسیاری از مناطق جهان بیش از هر عامل دیگری موجب کاهش عملکرد محصولات زراعی میگردند. تولید ارقامی که این شرایط را تحمل نموده و عملکرد قابل قبولی نیز داشته باشند، ضرورت دارد. هدف از این تحقیق مقایسه نسلهای گزینش شده با نسلهای اولیه آنها در شرایط تنش خشکی و شوری، به منظور برآورد میزان پاسخ به گزینش نسلها بود. در این بررسی  تودههای اولیه ژنوتیپهای 8001  و 7233 چغندرقند به همراه نسلهای گزینش شده دوم و سوم (به عنوان متحمل به شوری) و تودههای در حال اصلاح BP کرج و BP مشهد (پایههای اولیه) و نسل گزینش شده دوم آنها (به عنوان متحمل به خشکی) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در شرایط تنش شوری (امیرآباد) و خشکی (کمال آباد) در سال 1379 مورد آزمون قرارگرفتند. نتایج نشان داد که در شرایط تنش شوری، پاسخ به گزینش در نسلهای مختلف 8001 به مراتب بیشتر از 7233 میباشد و انتخاب موجب افزایش عملکرد ریشه و شکر سفید گردیده است. هم چنین  در شرایط تنش خشکی، گزینش در نسلهایBP  کرج و BP مشهد، همراه با افزایش تحمل به خشکی بوده است. در نهایت، براساس نتایج این تحقیق گزینش تودهای در افزایش تحمل به تنش شوری و خشکی در تودههای استفاده شده موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

پاسخ به گزینش تودهای ، تنش شوری و خشکی ، چغندرقند