طراحی مفهومی یک ربات اجتماعی برای مداخلات آموزشی درمانی کودکان سرطانی در محیط بیمارستان

امروزه تعداد زیادی از کودکان به علت بیماریهای مختلف در بیمارستانها بستری هستند. در ایران نیز بخش قابل توجهی از بیماران بستری در بیمارستان ها را کودکان تشکیل می دهند. از این جمعیت، حدود 4500 کودک به دلیل سرطان در بیمارستانها بستری هستند. علاقه کودکان به فتاوری به ویژه ربات ها می تواند موجب کاهش اضطراب و سایر تنش های عصبی در طول مدت درمان شود و میزان همکاری کودکان با پزشکان را در طی معالجات افزایش دهد. از این رو استفاده از ربات در محیط بیمارستان به منظور ارتباط با کودکان می تواند به بهبود بیماری آنها کمک کند. این ربات ها در حین تعامل با کودکان ممکن است تعادل خود را از دست بدهند و دچار آسیب بشوند. از طرفی دیگر این ربات ها باید بتوانند در بخش های مختلف بیمارستان حرکت کنند. از این رو استفاده از ربات های تجاری رایج به صورت طولانی مدت برای این کار مناسب نیست و طراحی و ساخت یک ربات سیار برای تعامل با کوکان در محیط بیمارستان لازم به نظر می رسد. هدف از این مقاله طراحی و ساخت یک ربات اجتماعی برای مداخلات آموزشی درمانی در محیط بیمارستان کودکان سرطانی است. این ربات باید بتواند در محیط بیمارستان ( شامل سالن و اتاق کود کان) حرکت کند و با قرار گرفتن در کنار تخت بیمار با وی ارتباط و تعامل برقرار کند؛ بنابراین، ربات باید توانایی حرکت در مسیر مستقیم و گردش در زوایای مختلف را داشته باشد. برای این منظور شرایط فیزیکی و روحی کودکان سرطانی مورد بررسی قرار گرفت و متناسب با این شرایط طراحی ربات ارائه می گردد. ترس، اضطراب و افسردگی یکی از مهم ترین مشکلات روحی این کودکان است که در کنار اثرات فیزیکی معالجات شرایط آنها را س خت می کند