پیش بینی خشکسالی در زاگرس مرکزی تحت سناریوهای مختلف اقلیمی (مطالعه موردی استان چهارمحال و بختیاری)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 547

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NRSTZAGROS02_093

تاریخ نمایه سازی: 20 مهر 1398

چکیده مقاله:

برای پیش بینی خشکسالی در آینده تحت سناریوهای مختلف اقلیمی از طریق پیش بینی بارندگی و دما در تعدادی از ایستگاه های منتخب در چهارمحال و بختیاری استفاده گردید. به منظور پیش بینی بارندگی و دما، از داده های ایستگاه سینوپتیک کوهرنگ، شهرکرد و لردگان استفاده شد. این 3 ایستگاه تقریبا شرایط عمومی مناطق عمده ای از زاگرس را دارند، بطوری که کوهرنگ بعنوان نماینده تیپ مناطق مرتفع، شهرکرد بعنوان نماینده تیپ مناطق نیمه استپی و لردگان به عنوان نماینده تیپ عمومی مناطق جنگلی زاگرس تقریبا قابل انتخاب هستند. بنابراین در ا ین مرحله به منظور پیش بینی خشکسالی در آینده تحت سناریوهای مختلف اقلیمی از شاخص بارش استاندارد شده در بازه های زمانی مختلف، و شاخص دهک و شاخص درصد بارش نرمال در مقیاس ماهیانه، فصلی و سالیانه استفاده شد. به منظور بررسی تغییرات ترسالی و خشکسالی تحت سناریوهای مختلف اقلیمی در آینده، فراوانی وقوع خشکسالی و ترسالی، بیشینه تداوم دوره خشکسالی بر اساس شاخص خشکسالی SPI اصلاح شده در بازه های زمانی یک، سه، شش، 9، 18، 24 و 48 ماهه در دو ایستگاه کوهرنگ و لردگان بررسی شد. نتایج نشان داد فراوانی وقوع خشکسالی فوق العاده تحت سناریوی rcp85 بیشترین تعداد و در سناریوی rcp26 کمترین تعداد را دارد. شاخص خشکسالی SPI در بازه زمانی کوتاه مدت، تعداد بیشتری از وقوع خشکسالی و ترسالی را نشان می دهد و با افزایش بازه زمانی، این شاخص کمتر قادر به بیان شرایط خشکسالی و ترسالی می باشد. نتایج مربوط به بیشینه تداوم خشکسالی بیانگر افزایش طول دوره خشکسالی تحت سناریوی rcp85 نسبت به سناریوی rcp26 می باشد. همچنین، مقایسه شرایط در دو ایستگاه کوهرنگ (واقع در بخش شمالی استان) و لردگان (واقع در بخش جنوبی استان) نشان داد که فراوانی وقوع خشکسالی در بخش جنوبی استان و فراوانی وقوع ترسالی در بخش شمالی استان بیشتر می باشد. به علاوه، خشکسالی در بخش جنوبی استان تداوم بیشتری نسبت به بخش شمالی دارد.

نویسندگان

اسماعیل اسدی بروجنی

دانشیار گروه مرتع و آبخیز دانشگاه شهرکرد

عطاء اله ابراهیمی

دانشیار گروه مرتع و آبخیز دانشگاه شهرکرد

آذین زارعی

دانش آموخته دکتری مرتعداری دانشگاه شهرکرد