ریزازدیادی پکان (Carya illinoensis) از طریق کشت جنین بالغ

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 501

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAGHBANI11_646

تاریخ نمایه سازی: 20 مهر 1398

چکیده مقاله:

پکان (Carya illinoensis) از خانواده گردوئیان (Juglandaceae) و از محصولات خشکباری با ارزش در سراسر دنیا میباشد. در این آزمایش که به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد، اثر دو نوع محیط کشت و تعدادی از تنظیم کننده های رشد گیاهی بر روی جوانه زنی جنین بالغ پکان در شرایط درون شیشه ای مورد مطالعه قرار گرفت . محیط کشتهای مورد استفاده شامل محیط کشت موراشی و اسکوگ (MS) و محیط کشت درختان چوبی (WPM) بودند. تنظیم کننده های رشد گیاهی شامل ایندول بوتیریک اسید (صفر و یک میلی گرم در لیتر)، بنزیل آمینو پورین (صفر، یک و دو میلیگرم در لیتر) و جیبرلیک اسید (صفر و یک میلی گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که بین محیط کشتها اختلاف معنیداری از نظر میزان جوانه زنی وجود دارد. بیشترین جوانهزنی در محیط کشت MS بود. همچنین بهترین رشد گیاهچه در محیط کشت MS با میزان یک میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید، یک میلیگرم در لیتر اسید جیبرلیک و دو میلی گرم در لیتر بنزیل آمینو پورین بهدست آمد.

کلیدواژه ها:

پرآوری ، جنین ، کشت درون شیشه ای ، گردوسانان.

نویسندگان

مینا غزائیان

گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.

غلامحسین داوری نژاد

گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.

کمال قاسمی بزدی

سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات پنبه کشور، گرگان، ایران.

حسین نعمتی

گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.