اثر سیلیسیم و گوگرد در کاهش آلودگی درختان توت کاغذی (Morus papyrifera L.) به آفت سفیدبالک

سیلیسیم، دومین عنصر فراوان در پوسته زمین است و کاربرد آن منجر به کاهش آلودگی حشرات شده و ممکن است روشی دوستانه با محیط زیست و جایگزین استفاده بیرویه از آفتکشها باشد. گوگرد، چهارمین عنصر اصلی در گروه مواد غذایی گیاهی بوده و سبب افزایش تحمل گیاهان به تنش میشود. به منظور بررسی اثر سیلیسیم و گوگرد در کاهش آلودگی درختان توت کاغذی (Morus papyrifera L.) به آفت سفیدبالک، آزمایشی روی شماری از درختان توت کاغذی واقع در خیابان الهی منطقه 5 شهرداری تهران انجام شد. برای این منظور، از کود سیتام مایع دارای سیلیس و کود پارومی-اس دارای گوگرد بهصورت محلول پاشی برگی استفاده شد. تیمارها به صورت شاهد، کود سیلیسدار و ترکیب کودهای سیلیسدار و گوگردی بودند. نتایج نشان داد، در هر 4 مرحله بررسی جمعیت حشره کامل، تخم، پوره و شفیره سفیدبالک، ترکیب کودهای سیلیس و گوگرد اثر بیشتری داشت و سبب کاهش معنیدار جمعیت سفیدبالک در تمام مراحل زیستی آفت شد. کاربرد عنصرهای سیلیس و گوگرد افزون بر اثر تغذیه ای روی گیاه، میتواند به عنوان روشی جایگزین استفاده از سموم شیمیایی در کنترل آفت سفیدبالک درختان توت کاغذی، قابل پیشنهاد باشد.

کلیدواژه های اثر سیلیسیم و گوگرد در کاهش آلودگی درختان توت کاغذی (Morus papyrifera L.) به آفت سفیدبالک:

تنش زیوا1 ، سفیدبالک ، سیلیس ، گوگرد.