بررسی تاثیر شاخص رقابت پذیری بر رشد اقتصادی با تاکید بر متغیر های نهادی و ساختاری

رسیدن به رشد بلند مدت و مداوم اقتصادی برای هر کشور بسیار مهم است و تقریبا تمامی سیاست های کلان اقتصادی در یک کشور بر این مبنا پایه گذاری گردیده است و شاخص رقابت پذیری معیاری گویا از وضعیت اقتصادی ,اجتماعی و فرهنگی یک کشور است و می تواند یکی از ارکان اصلی ایجاد یک رشد اقتصادی پایدار باشد.در این مقاله سعی شده است به بررسی تاثیر شاخص رقابت پذیری بر رشد اقتصادی با تاکید بر متغیر های نهادی و تغییرا تساختاری پرداخته شود و به این منظور از داده های ترکیبی 10 کشور منتخب صادر کننده نفت,طی دوره زمانی (1390-1373) از طریق روش گشتاور های تعمیم یافته (GMM) استفاده شده است.متغیر های مستقل شامل :موجودی سرمایه سرانه,نیروی کار,شاخص تغییرات ساختاری,شاخص رقابت پذیری ,شاخص راهنمای ریسک بین المللی کشور ها می باشد و متغیر وابسته رشد سرانه اقتصادی GDP می باشد.نتایج حاصل از برآورد نشان می دهد که افزایش شاخص رقابت پذیری موجب افزایش رشد اقتصادی برای کشورها شده است و همچنین اثر شاخص ساختاری بر رشد اقتصادی مثبت و معنی دار بوده است وبالا رفتن ریسک بین المللی کشور ها (شاخص نهادی) اثری منفی بر رشد اقتصادی دارد که مطابق مبانی نظری است.

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، شاخص رقابت پذیری ، متغیر های نهادی ، متغیر های ساختاری