رابطه تکنولوژی با هویت معماری بومی نمونه موردی: سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در فرانکفورت آلمان

تکنولوژی چیست رابطه آن با هویت معماری بومی چگونه است و چه تاثیراتی بر یکدیگر می گذارند تعاریف های متعدد و مختلفی در پیرامون سوالات فوق می باشند. بنابرتصویر متعارف پذیرفتن هر نوع تکنولوژی اجباری نیست بلکه آنچه می تواند بسیار تعیین کننده باشد، سرشت و اعتقادات معنوی جامعه ای است که تکنولوژی به آن وارد می شود. هر جامعه ای می تواند با توجه به پیشینه های ارزشمند فرهنگی، تاریخی و اعتقادی خود از جنبه های مناسب و مفید تکنولوژی های جدید استفاده کرده و جنبه های غیر مفید و آنهایی را که نمی پسندد کنار بگذارد. پس بهره وری از تکنولوژی در هر جامعه می تواند به صورت گزینشی و کاملا0 بجا در معماری مورد استفاده قرار گیرد این تکنولوژی جدید به سرزمین هایی که هویت و تاریخ غنی آنها در زمینه هنر و معماری در تقابل نمودهای تکنولوژیک قرار داد با چالش هایی را دامن می زند چرا که در ایران اکثر این زیر ساخت های لازم جهت مواجه با موضوع جهانی شدن فراهم نبوده است. تکنیک یا فرایند ساخت یکی از پارامتر های مهم درهر معماری است. هر معماری متناسب با شخصیت یا هویت خود، دارای یک روش تکنینک و پروسه خاص است، ولی امروزه با پیشرفت تکنولوژی و یکسان شدن جزئیات و تکنیک های ساخت، همچنین استاندارد شدن بسیاری از تجهیزات این تفاوت ها از بین رفته و سیهای مناطق مختلف یکسان ساخته می شود. در این مقاله سعی بر آن است که ضمن ارائه تعریف تکنولوژی و رابطه آن با هویت معماری بومی، شاخص هایی را جهت کاربرد تکنولوژی نوین در راستای ارتقای کیفیات معماری با حفظ مبانی هویت بومی ارائه شود و سپس به بررسی و بیان نقش تکنولوژی و هویت در پروژه سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در فرانکفورت آلمان خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، هویت ، معماری بومی ، تکنولوژی بومی ، دیپلماتیک ، معماری برون مرزی ، سرکنسولگری