بررسی گردشگری شهری با رویکرد توسعه پایدار شهری

این پژوهش درباره تاثیر متقابل صنعت گردشگری و توسعه است. بدین معنا که گردشگری تنها یک عامل رشد اقتصادی نیست بلکه بستری جهت نیل به اهداف توسعه می باشد. گردشگری شهری به شکلی از صنعت گردشگری گفته می شود که با مباحثی همچون گذران اوقات فراغت و گشت و گذار شهروندان در داخل شهر و حوزه نفوذ آن ارتباط دارد چرا که روزانه تقریبا افراد یک شهر در این محیط در حال رفت و آمدند و با توجه به دگرگونی نظام محله ای و عدم حاکمیت حرکت پیاده در شهر های تاریخی ایران ایجاد مناظر شهری جذاب در مسیر حرکت شهروندان بطوریکه باعث احساس تعلق وهویت و در نهایت نشاط اجتماعی گردد مورد نظر بوده است. پایداری در توسعه با این رویکرد که منابع بصورتی برای توسعه بکار گرفته شوند تا استفاده آیندگان را از آن محدود نسازد تحقق می یابد. توسعه بدون عدالت اجتماعی برای افراد امروز و فردای جامعه پایدار نخواهد بود .هدف از این تحقیق بررسی گردشگری شهری با رویکرد توسعه پایدار شهری می باشدو روش پژوهش توصیفی، تحلیلی است و تلاش بر این بوده که با برداشت کتابخانه ای آثار گردشگری بر شهر برای دستیابی به توسعه پایدار شهری و کاهش اثرات منفی محیطی و اجتماعی راهکارهای مناسب پیشنهاد گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، گردشگری شهری ، توسعه شهری