اثربخشی ACT بر راهبردهای کنترل فکر در افراد PTSD ناشی از جنگ

مقدمه: هدف از این پژوهش، مطالعه اثربخشی ACT بر راهبردهای کنترل فکر در افراد PTSD ناشی از جنگ در شهر ساری است. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش را جانبازان شهرستان ساری که در بنیاد شهید و امور یثارگران پرونده جانبازی با تشخیص اختلال پس از سانحه (PTSD) تشکیل دادند، شامل شدند. نمونه آماری 28 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه 14 نفر گروه آزمایش و 14 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. آزمون پیش آزمون از هر دو گروه گرفته شد، سپس روی گروه آزمایش، درمان تعهد و پذیرش به مدت 8 جلسه 120 دقیقه ای در هفته انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه راهبرد کنترل فکر ولز و دیویس (1994) بود که بعد از تایید روایی، پایایی آن 0/81محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج:تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان ACT بر راهبردهای کنترل در افراد PTSD موثر است. بحث: درمان ACT بر توجه بر گردانی، تنبیه، ارزیابی مجدد، نگرانی و کنترل اجتماعی موثر است. به عبارتی دیگر می توان گفت که درمان ACT در مرحله پیگیری ادامه داشته و به طور معناداری موجب بهبود راهبردهای کنترل فکر افراد PTSDشده است.

کلیدواژه ها:

درمان ACT ، اثربخشی ، راهبردهای کنترل فکر ، فرد PTSD ناشی از جنگ