طراحی و شبیه سازی یک سیستم رادار مولتی استاتیک و بهینه سازی محل قرار گرفتن ایستگاه های رادار با استفاده الگوریتم ژنتیک چند هدفه

  اخیرا، استفاده از رادار های مولتی استاتیک کاربرد فراوانی درتامین امنیت مرزها، سیستم های ناوبری کشتی، کنترل ترافیک، موقعیت یاب محلی و تشخیص اهداف زمینی یافته است. در این مقاله یک رادار مولتی استاتیک که در فضای سه بعدی قادر به آشکار سازی اجسام پرنده در ناحیه تحت پوشش ، محاسبه مکان و سرعت، مسیر و تشخیص نوع شی با محاسبه سطح مقطع راداری آن است، طراحی و شبیه سازی شده است. با توجه به تاثیر محل قرار گرفتن ایستگاه های رادار در میزان سطح سیگنال به نویز و سطح پوشش رادار، دراین پروژه محل قرار گرفتن ایستگاه های رادار نیز با استفاده از بهینه سازی الگوریتم ژنتیک چند هدفه بهینه سازی شده است، به گونه ای که با کمترین تعداد ایستگاه فرستنده و گیرنده، بیشترین میزان سیگنال به نویز و سطح پوشش رادار در فضای سه بعدی دست یابد..

کلیدواژه ها:

اثر داپلر ، الگوریتم ژنتیک چند هدفه ، رادار بای استاتیک ، رادار مولتی استاتیک