بررسی روش های تولید بایو اتانول از پسماند کشاورزی

به دنبال مصرف روزافزون انرژی در جهان ، نگرانی از اتمام سوخت های فسیلی و مسائل زیست محیطی ناشی از کاربرد این سوخت ها، تحقیقات زیادی برای ساختن سوخت های پاک و تجدید شونده انجام شده است .یکی از گزینه های مناسب تولید سوخت از زیست توده است و امروزه استفاده از مواد لیگنوسلولزی اعم از چوب تولید شده توسط درختان و پسماند های لیگنوسلولزی کشاورزی به عنوان نسل سوم انرژی زیست توده توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. اتانول یک منبع انرژی برای آینده رو به اتمام نفت خام می باشد .از مواد لیگنوسلولزی برای تولید اتانول ستفاده می شود و فرآیند اصلی در تبدیل این مواد به بیواتانول شامل دو مرحله اصلی می باشد : هیدرولیز سلولز موجود در مواد لیگنوسلولزی و تولید ماده قندی و تخمیر مواد قندی حاصل به اتانول . فراوان ترین و ارزان ترین منبع تولید بیو اتانول ضایعات کشاورزی حاصل از برداشت محصولاتی همچون ذ رت، گندم، جو، برنج، سیب زمینی، لوبیا و مانند آنهاست. هزینه تولید اتانول از مواد لیگنوسلولزی براساس تکنولوژی های موجود بسیار بالا می باشد و تمامی کوشش های اخیر محققان در بهبود فرآیند هیدرولیز این مواد می باشد. روش های مختلفی برای استخراج همیسلولزها از پسماند کشاورزی جهت تولید اتانول هست که مهمترین آنها عبارتند از: هیدرولیز اسیدی، هیدروترمال، اتوهیدرولیز، تیمار قلیایی، تیمار آنزیمی و انفجار آمونیاک. هر کدام از روش های مذکور دارای معایب و محاسنی میباشند که در بین این روشها، روش استفاده از اسید رقیق به خاطر سرعت واکنش بیشتر، خردگی کمتر تجهیزات و هزینه های کمتر کاتالیز و همچنین روش اتوهیدرولیز به خاطر استخراج مقدار زیادی از همیسلولزها دارای کاربذ بیشتری نسبت به سایر روش ها می باشند.

کلیدواژه ها:

پسماند کشاورزی ، بایو اتانول ، همی سلولزها