استفاده از قارچ پیریفورموسپورا ایندیکا بر محتوای کلروفیل برگ و فعالیت آنتی اکسیدانی در گیاه دارویی زرین گیاه ( Dracocephalum kotschyi) تحت تنش شوری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 511

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOCA06_152

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1398

چکیده مقاله:

با توجه به گستردگی شوری در خاک های ایران، میزان بالای شوری آب و خاک می تواند کیفیت محصول و بهره وری را محدود کند. از سوی دیگر با توجه به افزایش تقاضای جهانی برای استفاده از گیاهان دارویی از جمله نعناع فلفلی، امروزه استفاده از ریزجانداران همزیست با گیاه یکی از راهبردهای نوین برای بهبود و افزایش عملکرد گیاهان در شرایط نامطلوب محیطی مانند شوری آب و خاک است. بنابراین، مطالعه پیش رو با هدف ارزیابی تاثیر همزیستی قارچ شبه میکوریز Piriformospora indica بر بهبود رشد گیاه زرین گیاه در شرایط شور طراحی و اجرا شد. این مطالعه به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1397 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح همزیستی (عدم تلقیح به عنوان شاهد و تلقیح با قارچ) و چهار سطح شوری آب آبیاری (صفر، 75، 150 و 300 میلی مولار NaCl) بودند. صفاتی نظیر متغیرهای اندازه گیری شده شامل درصد کلونیزاسیون ریشه، محتوای کلروفیل برگ و مهار رادیکال DPPH مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد با افزایش شوری میزان کلونیزاسیون ریشه، محتوای کلروفیل برگ کاهش یافت. از طرفی همزیستی قارچی سبب بهبود محتوای کلروفیل برگ و مهار رادیکال DPPH مورد مطالعه شد. در مجموع، کاربرد قارچ P. indica با گسترش سیستم ریشه ای به وسیله هیف های قارچی موجب تخفیف اثرات تنش شوری در گیاه دارویی زرین گیاه شد. بنابراین، به نظر می رسد کاربرد این قارچ بتواند با افزایش مقاومت به شوری تا حدود زیادی ویژگی های رشدی گیاه دارویی زرین گیاه را در چنین شرایطی بهبود بخشد.

نویسندگان

رسول آزرمی

استادیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی

آرزو آدم

دانشجوی ارشد گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی

اکبر پاداش

دانشجوی دکترا گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی