اثر سیتوتوکسیک عصاره آبی گل گاوزبان، میوه زنیان، برگ پرسیاوشان و بذر عدس الملک بر جلبک سبز دونالی یلا سالینا

گیاهان دارویی به دلیل داشتن متابولیت های ثانویه احتمالا دارای اثرات سیتوتوکسیک بر ارگانسیم ها بوده و به همین علت اطلاع از میزان سمیت این گیاهان امری ضروری می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثرات سیتوتوکسیک عصارهی آبی بذر عدس الملک، برگ پرسیاوشان، میوه ی زنیان و گل گاوزبان صورت پذیرفت. این آزمایش با شمارش تعداد سلول های زنده با استفاده از لام هموسایتومتر انجام شد. ارتباط معنی دار آماری بین افزایش غلظت عصاره هر چهار گیاه و کاهش تعداد سلول های زنده مشاهده شد. این امر نشان دهنده ی اثر سیتوتوکسیک هر چهار عصاره ی آزمایش شده بر ریزجلبک سبز دونالییلا سالینا می باشد. عصاره ی گل گاوزبان با IC50=75/86mg/m1 و بذر عدس الملک با IC50=130/28mg/m1 به ترتیب دارای کمترین و بیشترین مقدار IC50 بودند. از آنجا که جلبک دونالییلا سالینا فاقد دیواره سلولی می باشد، وجود عوامل سیتوتوکسیک در محیط رشد این جلبک و تاثیر این مواد بر سلول ها، تخریب غشاء سلولی و از هم گسیختن سلول ها را به دنبال دارد. به همین دلیل آزمون توانایی زنده ماندن جلبک تک سلولی دونالییلا سالینا می تواند روش مناسبی برای بررسی تاثیر مستقیم عوامل سیتوتوکسیک بر سلول های زنده باشد.

کلیدواژه ها:

گیاه دارویی ، سیتوتوکسیک ، جلبک سبز ، عدس الملک ، پرسیاوشان ، زنیان ، گل گاوزبان