مطالعه تطبیقی جایگاه مرور زمان در مطالبه خسارت در حمل و نقل هوایی
محل انتشار: پژوهشنامه حمل و نقل، دوره: 16، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 505
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TRJ-16-2_007
تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1398
چکیده مقاله:
حکم مرور زمان در مطالبه خسارات ناشی از سوانح هوایی در حقوق ایران روشن نیست. در دو عهدنامه مهم بین المللی یعنی کنوانسیون ورشو و کنوانسیون مونترال در مورد مرور زمان مطالبه خسارت حکم مشابهی وجود دارد که بر مبنای آن، اگر مطالبه خسارت در مدت دو سال از زمانهای مندرج در این دو عهدنامه صورت نگیرد، این حق زایل خواهد شد. این مسئله در حقوق ایران پیچیدگی خاصی دارد. از یک طرف حدود مسئولیت متصدیان حمل و نقل هوایی داخلی مطابق قانون تعیین حدود مسئولیت شرکتهای هواپیمایی سال 1391 تعیین شده است. اگرچه این قانون در مورد مرور زمان سکوت کرده است ولی ایران در سالهای 1354 و 1394 به کنوانسیون ورشو و اصلاحات آن ملحق شده است که در نتیجه، این کنوانسیون مطابق ماده 9 قانون مدنی در حکم قانون عادی ایران است. بنابراین، باید امکان تسری مرور زمان موجود در این کنوانسیون به قانون تعیین حدود مسئولیت شرکتهای هواپیمایی را مورد بررسی قرار داد. برای روشنی موضوع باید به سه پرسش پاسخ داده شود. اولین پرسش این است که ماهیت حمل و نقل هوایی چیست چه خسارتهایی در حمل و نقل هوایی امکان وقوع دارند و این که مرور زمان در مورد این خسارتها چگونه اجرا میشود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین حمدی
گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی تهران
سیدمحمد صادق حسینی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده حقوق ، دانشگاه قم، قم، ایران
سیده الهه حسینی
دانشکده اقتصاد ، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :