فعبلیت آمیلولیتیک وپزوتئولیتیک Autographa gamma Linnaeus ( Lepidoptera: Noctuidae) در واکنش به تغذیه اس نه رقن هختلف چغنذرقنذ

فعالیت آمیلولیتیک و پروتئولیتیک لاروهای سن چهارم و پنجم (Autographa gamma Linnaeus (Lepidoptera: Noctuidae در واکنش به تغذیه از نه رقم مختلف چغندرقند (پریترا، کارولینا، پائولیتا، لنزیر، تیلر، اردبیلی، پرشیا، رویز و دوروتی) تحت شرایط آزمایشگاهی (دمای 5±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) بررسی شد. برای سنجش فعالیت آمیلولیتیک عصاره معده میانی از سوبسترا نشاسته 1 درصد (اسیدیته بهینه 10) و برای سنجش فعالیت پروتئولیتیک از سوبسترای آزوکازئین (اسیدیته بهینه 12) استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین فعالیت آلفا آمیلاز در سن چهارم روی ارقام روزیر و پرشیا (به ترتیب 0/000±0/044 mU/mg و 0/004±0/040) و کمترین روی رقم تیلر (0/000±0/007 mU/mg) بود. در سن پنجم ارقام دوروتی و اردبیلی (به ترتیب 0/000mU/mg±0/033 و 0/003±0/030) بیشترین فعالیت آمیلولیتییک را نشان دادند. بیشترین و کمترین فعالیت پروتئولیتیک در سن چهارم و ارقام پرشیا و تیلر (به ترتیب 0/219±7/768 U/mg و 0/137±4/736) مشاهده شد. ارقام پرشیا و کارولینا (به ترتیب 0/401±7/085 U/mg و 0/080±3/710) در سن پنجم بیشترین و کمترین فعالیت پروتئولیتیک را نشان دادند. نتایج این مطالعه نشان داد تیلر نامناسب ترین رقم برای تغذیه A.gamma در مقایسه با سایر ارقام بود.

کلیدواژه ها:

، Autographa gamma ، ارقام چغندرقند ، فعالیت آنزیمی