کار تیمی در اورژانس نظامی

زمینه و هدف:کار اورژانس در بیمارستان نظامی بسیار حساس و نیازمند دقت و هوشمندی بسیار زیاد است وکمترین خطا میتواند عواقب سنگینی داشته باشد. در زمان حوادث و بلایا تعداد مجروحان زیاد، در عین حال منابع انسانی و خدماتی بسیار محدوداست. این مسئله نیازمند تدوین راهکارهایی هوشمندانه است.روش کار: دریک مطالعه مداخلهای پنج ساله در مصدومان جنگی 2000( مرد( با سن 28±8 سال، در گروه اول، تیم درمانی به صورت گروهی وهمزمان با ورود مصدومان توسط جراح، متخصص بیهوشی و سایر پرسنل درکنار متخصص طب اورژانس ویزیت و تصمیم گیری جمعی صورت میگرفت. در گروه دوم مصدومان طبق روال عادی، تریاژ، ارزیابی و درمان میشدند و در صورت نیاز در مرحله بعد توسط جراح ویزیت میگردید. تعداد 2000 مصدوم جنگی مجموعا بررسی شدند.یافته ها: زمان تشخیص تا درمان وانتقال به اتاق عمل، در گروه اول به کمتر از 30±5 دقیقه ودر گروه دوم در حدود 50±5 دقیقه بود. از طرفی میزان مورتالیتی گروه اول 3 دهم درصد و در گروه دوم، 1 درصد گزارش گردید. .)0.05≤p( با کوتاه شدن این زمان، میزان شروع مایع درمانی، ضد درد و کنترل خونریزی سریعتر بود. آتل بندی سریعتر انجام شده پزشک هم تصمیم سریعتری جهت انتقال به اتاق عمل اتخاذ میکرد.نتیجه گیری: کاهش Mortality و Morbidity سرعت عمل درانتقال مجروحان از اورژانس به اتاق عمل و یا به نقاهتگاه و یا از اتاق عمل به بخش مراقبت ویژه و ریکاوری دست اورداین فرضیه شد. بدین ترتیب تشکیل تیمهای گروهی درمانی اعم از متخصصین اورژانس و بیهوشی، جراح و تکنیسین درمانی میتواند سبب افزایش کارایی و کاهش مرگ ومیر در شرایط جنگی و حوادث و بلایا گردد.

کلیدواژه ها:

مورتالیته ، موربیدیته ، تیم گروهی ، حوادث و بلایا ، شرایط جنگی