پخش بار بهینه با در نظر گرفتن عدم قطعیت های مزرعه بادی به روش سنجاقک

در این مقاله مسئله پخش بار بهینه در حضور مزرعه بادی انجامگرفته است. برای مدل کردن خروجی متغیر این منابع، شرایطی که توان تولیدی بیشتر یا کمتر از مقدار برنامه ریزی شده توسط برنامه پخش بار بهینه باشد در نظر گرفته میشود. چنانچه توان تولیدی کمتر از مقدار برنامهریزیشده باشد، یک هزینه جریمه به تابع هزینه اضافه میشود. چنانچه توان تولیدی بیش ازآنچه برنامهریزیشده است باشد، سودی بابت تولید بیشتر در اختیار صاحب مزرعه بادی قرار میگیرد. هزینه تامین توان راکتیو موردنیاز برای نگهداشتن ولتاژ در مقدار از پیش تعیینشده نیز در تابع هدف وارد میشود. برای انجام پخش بار بهینه باید یک تابع هدف در نظر گرفت که این تابع هدف بسته به رویکرد بهره برداری میتواند متفاوت باشد. معروف ترین توابع هدف، حداقل کردن هزینه تولید، کاهش تلفات، بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش آلودگی ناشی از تولید توان در نیروگاه های بزرگ میباشد. در این مقاله هدف انجام پخش بار بهینه با رویکرد کاهش هزینه تولید توان میباشد. نکته مهم دیگر در پخش بار بهینه روش انجام آن است. روشهای تکاملی دسته از روشهایی هستند که به دلیل ماهیت تصادفی میتوانند باقدرت بیشتر مسائل بزرگ را حل نموده و از گیر افتادن در نقاط بهینه محلی جلوگیری کنند. از روش سنجاقک* در این مقاله استفادهشده است و نتایج آن با الگوریتم ژنتیک مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

پخش بار بهینه ، مزرعه بادی ، روش سنجاقک ، الگوریتم ژنتیک